Wytwarzanie płyt startowych Windows

[picasso]

Copyright @picasso fixitpc.pl Powielanie tej pracy zabronione. Artykuł archiwalny, stworzony przeze mnie w latach 2004-2008

Wytwarzanie płyt startowych Windows
Windows 98/ME/NT4/2000/XP/2003

Jak uczynić CD bootowalnym - ekstrakcja bootsectora
Jak uczynić CD bootowalnym - ustawienia programów wypalających
Bootowalne CD Windows 98/ME
Bootowalne CD Windows NT4
Slipstream - integracja Service Packów (opis przełączników)
____Bootowalne CD Windows 2000 SP4
____Bootowalne CD Windows XP SP3
____Bootowalne CD Windows Server 2003 SP2
Bootowalne CD zawierające samą Konsolę Odzyskiwania
Hack: Jak z CD XP Home zainstalować "prawie" XP Pro

 

 

Tutorial powiązany:

Multibootowalna DVD Windows (różne instalacje + Parted Magic)
 

 

 

Edytowane 2 Grudnia 2018 przez picasso

[picasso]

Jak uczynić CD bootowalnym?


Ekstrakcja bootsectora

Potrzebny jest bootsector, niezbędny do przetworzenia CD na typ bootowalny / samostartujący. Ten obszar CD jest niewidoczny w normalnym interfejsie Windows Explorer, kopiowanie oryginalnej CD Windows na dysk twardy metodą "z ręki" nie kopiuje bootsectora. Plik ten można zdobyć w następujące sposoby:

• Linkuję gotowe pliki w stosownych sekcjach poniżej dla każdego systemu z osobna.
• Jeśli ktoś posiada oryginalne CD Windows (albo jego obraz ISO), może bezpośrednio z CD / ISO wyekstraktować. Do ekstrakcji jest potrzebne specjalne narzędzie. Do wyboru darmowe: Isobuster (licencja Free) lub BBIE - Bart's Boot Image Extractor. Oczywiście jest też kilka komercyjnych programów wypalających posiadających opcję wyciągania bootsectora. Każdy z programów używa innych formatów zapisu, ale nie ma to znaczenia.

Przykład ekstrakcji za pomocą IsoBustera:

Wkładamy CD do napędu, w IsoBuster otwieramy CD (albo wskazujemy plik ISO), wchodzimy do ścieżki Bootable Disc, z prawokliku na obraz *.IMG (może mieć różne nazwy) wybieramy opcję kopiowania. Formatem zapisu jest *.IMG.




Przykład ekstrakcji za pomocą BBIE:

Jest to program konsolowy, czyli obsługiwany z linii komend. Dla ułatwienia można go wrzucić do katalogu system32. Następnie w Start > Uruchom > cmd wpisać polecenie bbie X: (gdzie X = litera napędu, w którym jest CD) lub bbie "ścieżka dostępu do pliku ISO". Program wyekstraktuje plik *.BIN:




Przykład ekstrakcji za pomocą MagicISO:

Wybieramy z menu Tools opcję Make ISO from CD/DVD-ROM. Zaznaczamy napęd, w którym jest płyta. W Options przestawiamy na Export Boot Image. W Output file wskazujemy lokalizację i nazwę dla pliku bootsectora. MagicISO eksportuje bootsector w formacie *.BIF.



W UltraISO jest nader podobnie i też formatem eksportu jest BIF.

Edytowane 2 Grudnia 2018 przez picasso

[picasso]

Jak uczynić CD bootowalnym?


Jak użyć bootsector

Tu już wchodzi program wypalający z opcją tworzenia bootowalnych (czyli startowych) płytek. Systemy podobne do siebie architektonicznie bootują w podobny sposób i ustawia się dla nich opcje wypalania dokładnie tak samo, czyli:
- Windows 98/Me: załadowany plik bootsectora z ustawioną emulacją dyskietki 1.44, liczba sektorów na 1
- Windows 2000/XP/2003: załadowany plik bootsectora bez emulacji (sektor jest ładowany do pamięci), liczba sektorów na 4



 

Wypalanie płyty Windows 2000/XP/2003

Płytki z tymi systemami robi się w dokładnie ten sam sposób. Płyty używają tego samego bootsectora (dlatego w sekcjach systemowych jest podawany ten sam plik boot.bin), tych samych ustawień wypalania. Wyjątkiem jest tu prehistoryczny system NT4, który faktycznie ma ciut inny bootsector, ale można użyć w jego przypadku bootsektora z nowszych Windows (opis w sekcji tego systemu jakiego korzyści to przynosi). Opisy zlokalizowane poniżej to już krok końcowy - finałowy zapis CD. Natomiast instrukcje budowania płyt przed ich wypaleniem są umieszczone w poszczególnych sekcjach dalszego opracowania. Po przeczytaniu reszty wracacie tutaj. Jest niemożliwym uwzględnić tu wszystkie programy wypalające. Poglądowo wybrałam kilka, by unaocznić jak wybrać opcje i jak szukać analogii, niekiedy te ustawienia są mylące w różnych programach. Jest i program CDBurnerXP - łatwy, po polsku i darmowy.

Następna sprawa, są dwie opcje do wyboru: nagrywanie od razu na płytkę CD-R / CD-RW lub zgranie do obrazu ISO. Przewagą drugiego rozwiązania jest to, że można przetestować czy płyta jest zrobiona poprawnie i bootuje + montuje system w sposób prawidłowy, jeszcze przed wypaleniem na CD (nie tracicie bezsensownie CD). ISO można przetestować w wirtualizerze np. darmowym VirtualBox.

---

Wypalanie przy użyciu CDBurnerXP 4.0.024.439:

1. Uruchamiamy program. Pojawi się wizard zakładania kompilacji. Wybieramy Utwórz płytę z danymi:



2. Uruchomi się główny interfejs programu. Z menu Płyta wchodzimy w System plików i zaznaczamy ISO9660/Joliet. Z menu Płyta wybieramy Opcje startowe....



3. Pojawi się dialog ustawień bootowalności. Stawiamy ptaszek na Utwórz płytę startową i konfigurujemy:

• Wybierz ścieżkę do obrazu startowego: Klik w minus i wskazujemy plik bootsectora.
  Jako że jest w formacie BIN, należy przestawić z menu na Wszystkie pliki, by BIN się uwidocznił.
• Rodzaj emulacji: Brak emulacji (obrazy startowe Windows NT/2000/XP)
• Poziom ISO: Poziom 2 (31)
• Ładuj segment: na 07C0. Sektory: wpisać koniecznie liczbę 4
• Zaznaczone: Wyłącz numer wersji rozszerzenia ISO (;1)
• Zaznaczone: Wymuś poziom 1 ISO (8+3 znaków maks.)

4. Z menu Płyta wybieramy Ustaw etykiety płyty.... Można wpisać dowolnie wybraną etykietę. Jeśli jednak chcecie wykorzystać oryginalne etykiety dyskowe, patrz na sekcję stosownego systemu w dalszej części opracowania.

5. W górnym oknie otwieramy folder z kopią Windows i przeciągamy do dolnego okna całą jego zawartość:



6. Wypalamy. Do wyboru: od razu na CD lub jako obraz ISO.

• Tworzenie ISO: z menu Plik wybieramy Zapisz kompilację jako plik ISO. Pojawi się dialog ustawień. Etykietę i opcje bootowalności już ustawiliśmy we wcześniejszych punktach. Wystarczy tylko wybrać ścieżkę i nazwę pod jaką zapisać plik i kliknąć w Utwórz ISO.
• Tradycyjne nagrywanie: z menu Płyta wybierz opcję Nagraj płytę lub kliknij na ikonkę nagrywania. Należy zaznaczyć opcję Disc at once:

---

Wypalanie przy użyciu UltraISO Premium Edition 9.2.0.253:


1. Uruchamiamy program, z menu Plik wybieramy Nowy i opcję Bootowalny obraz CD/DVD:



2. Od razu padnie pytanie o wskazanie pliku obrazu i wskazujemy plik bootsectora. Na pasku pojawi się znacznik:



3. Klikamy na ikonkę ptaszka obok, by dostać się do opcji konfiguracji ustawień:

• System plików CD: zaznaczyć Joliet
• Format ISO 9660: zaznaczyć Windows/Unix(31)
• Zaznaczone: Pomijaj numer wersji ISO 9660 + Zezwalaj na małe litery
• Format Joliet: zaznaczyć Rozszerzony (110)
• W zakładce Etykieta: można wpisać dowolną. Jeśli jednak chcecie wykorzystać oryginalne etykiety dyskowe, patrz na sekcję stosownego systemu w dalszej części opracowania.

4. W dolnym oknie otwieramy folder z kopią Windows i z tego folderu przeciągamy wszystkie pliki do górnego okna:



5. Wypalamy. Do wyboru tylko zapis do pliku ISO (z menu Plik > Zapisz jako) lub zapis do pliku ISO i od razu zgranie go na CD (z menu Narzędzia > Wypal obraz CD > wskaż zapisany wcześniej plik obrazu ISO > ma być zaznaczona metoda Disk-at-once (DAO)).

---

Wypalanie przy użyciu Nero 8.3.2.1 Ultra Edition:


1. Uruchamiamy główny program wypalający Nero Burning ROM. Pojawi się dialog zakładania Nowej kompilacji, w którym wybieramy CD-ROM (start.) (czyli boot):



2. W zakładce Opcje startowe:



Zaznacz opcję Plik obrazu i przez Przeglądaj wskaż plik bootsectora. Domyślnie Nero proponuje format IMA, więc by uwidocznił się BIN, rozwijamy menu i ustawiamy Wszystkie pliki. Zaptaszkuj Włącz ustawienia specjalne wybierając:

• Rodzaj emulacji - Bez emulacji
• Segment ładowania sektorów - z wartością 07C0
• Liczba ładowanych sektorów - ustawiona na 4 w przeciwnym wypadku płytka nie będzie bootować!

2. W zakładce Opcje ISO:



Ma być dokładnie jak na obrazku:

• Tryb danych: Tryb 1
• Plik: ISO 9660 + Joliet, Max. to 31 znaków (poziom 2), ISO 9660 (zwykły CD-ROM ISO)
• Pominięcie ograniczeń: wszystkie opcje zaznaczone.

3. W zakładce Opis płyty wpisz etykietę twojego CD, może być dowolna. Jeśli jednak chcecie wykorzystać oryginalne etykiety dyskowe, patrz na sekcję stosownego systemu.

4. W zakładce Zapis:

• Metoda zapisu musi być ustawiona na Disk-at-Once (DAO)
• Podobnie jak musi być ptaszek przy Zakończ dysk
• Klik na Nowy

5. Otworzy się struktura drzewa, wchodzimy do folderu, gdzie jest kopia płyty Windows i całą jego zawartość przeciągamy do lewego okna:



6. Wypalamy płytkę, do wyboru: zgranie bezpośrednio na CD lub zgranie do obrazu ISO. By zgrać do obrazu ISO: w pierwszej kolejności należy zmienić urządzenie nagrywające. W menu Nagrywarka najechać na Wybór nagrywarki i wybrać Image Recorder:



Kliknąć ikonkę nagrywania i zatwierdzić nagrywanie. Nero zapyta o format obrazu, proponuje domyślnie swój NRG, ale z rozwijalnej listy przestawcie na ISO.






 

Błąd NTLDR bootowalnej płyty

Powyżej plik bootsectora Windows 2000/XP/2003 otworzony w hex edytorze. Jak widać bootsector ma namiary na konkretne elementy na płycie Windows. Błąd startowy NTLDR płytki oznacza, że bootsector nie był w stanie znaleźć na CD pliku ....\I386\SETUPLDR.BIN. To wcale nie znaczy, że pliku nie ma. Trik tkwi w sposobie zapisu plików w tablicy:

SETUPLDR.BIN;1 = nazewnictwo określone standardem ISO9660, ;1 to "wersja pliku"
SETUPLDR.BIN = nazewnictwo wykorzystywane na płytach Microsoftu

Ta jedynka ;1 nie może być obecna. Problem rozwiązują stosowne opcje w programach wypalających wyłączające wersję pliku. W opisach powyżej już to jest uwzględnione. W przypadku innych nie wymienionych programów: opcja może nazywać się różnie, szukać brzmiących podobnie do "wersja pliku ISO 9660". Ewentualnie, jeśli program do wypalania tego kompletnie nie obsługuje (np. archaiczne Nero starsze niż 5.5.9.0), można pobrać alternatywne zmodowane bootsectory, które obchodzą problem jedynki:

nt4bootm.bin = dla Windows NT4 (zamiast nt4boot.bin)
nt5bootm.bin = dla Windows 2000/XP/2003 (zamiast linkowanych w ich sekcjach bootsectorów)

[picasso]

+



Download:

Wymagana kopia CD Windows 98 / 98SE lub Me, czysta płytka CD-R / CD-RW, oraz program wypalający zdolny montować bootowalne płytki. Poza tym:


1. Bootowalne obrazy dyskietek. W pierwszym poście została opisana procedura wyciągania oryginalnego bootsectora za pomocą IsoBuster. Zamiennie od razu można pobrać gotowe pliki. To co odróżnia te obrazy dyskietek BIF od tych z bootdisk.com / allbootdisks.com to głównie: inna zawartość autoexec.bat + config.sys, oraz obecność pliku jo.sys. Patrz dalej na porównanie.

boot98SE.bif bootMe.bif

2. Opcjonalnie: depacker obrazów dyskietkowych. Pliki BIF można otwierać i modyfikować np. przez komercyjny program WinImage. Na trialu da się to wykonać bez problemu, nie ma ograniczeń funkcjonalnych.

WinImage

3. Opcjonalnie: modyfikacja jo.sys (nie mylić z io.sys). Plik ten odpowiada za wyświetlanie menu startowego zadającego pytanie czy bootować z twardego czy z CD-ROMu. Można go podstawić ulepszoną wersją Bart's free JO.SYS. Akcja zupełnie niekonieczna, sami zdecydujecie. Jo Barta o tyle jest inne, że można to przekonfigurować zachowawczo. Na czym polega różnica i jak pliki wymienić, będzie w dalszej części opracowania.

jo14.zip

4. Opcjonalnie: zamiana MSCDEX.EXE na SHSUCDX.EXE. To zupełnie niekonieczne, to tylko jedna z wielu możliwości podmodyfikowania presetów Microsoftu.

SHSUCDX




Porównanie użycia linkowanych tu obrazów BIF a innych obrazów dyskietek:

1. Obrazy dyskietek BIF zachowują się jak oryginały instalacyjne. Prowadzą przez pierwszy ekran proponujący rodzaj bootowania (za to odpowiada jo.sys). Wybranie bootowania z CD-ROM daje spolszczone menu, w którym można wybrać automatyczne uruchomienie instalatora Windows.





2. Obrazy z podlinkowanych www mają wyciętą rutynę autoinstalacyjną. Nie mają pierwszego ekranu (brak jo.sys). Od razu wchodzą na ekran wyboru opcji, w których nie ma uruchamiania instalatora Windows. Zaś uruchomienie z obsługą CD-ROM prowadzi do promptu dyskietkowego A:\, w którym ręcznie trzeba przejść na podmontowany CD-ROM i wskazać instalator Windows.





Oczywiście: wszystko dałoby się poprawić, wystarczyłoby wyciągnąć z tych bootdisków pliki autoexec.bat + config.sys i je zmodyfikować oraz dorzucić plik jo.sys, by doprowadzić do tego co w pierwszym punkcie. Ale skoro już są gotowe obrazy dyskietek BIF, nie jest to potrzebne.

Notka: Przy okazji, niektóre dyskietki Windows 98 mają inny bootsector i nie współpracują z jo.sys. I tu z pomocą przychodzi Bart dając fiksa w98btfix.zip. Rzecz wzmiankowana pro forma, a linki pobierania i tak niedostępne. Gotowe obrazy BIF nie mają tego problemu.



Budowa CD:


1. Utworzyć w dowolnym miejscu dysku folder o umownej nazwie 9xCD i skopiować do niego całą zawartość wybranej edycji Windows:



2. Dodatkowo na sprawdzenie ilość setupów. Wejść w folder win9x (Windows Me) lub win98 (Windows 98) i zorientować się czy są dwa pliki (oemsetup.exe + setup.exe) czy tylko jeden (setup.exe). Do czego jest potrzebna ta informacja = patrz niżej na ewentualną edycję autoexec.bat.



3. Obraz dyskietki można umieścić w dowolnym miejscu dysku. On będzie dopiero wskazywany w punkcie z wypalaniem.



 

Opcjonalnie:

Modyfikacja niektórych składników obrazu dyskietki. Otwórz wybrany zgodnie z wersją systemu plik *.BIF w WinImage:



1. Wymiana domyślnego pliku jo.sys.

Plik Microsoftu Jo.sys wyświetla takie menu:



Plik Barta Jo.sys zamiennie pokazuje:

• Podczas uruchamiania systemu będzie 5 sekund na podjęcie decyzji. Można skorzystać z domyślnego ustawienia jo.sys Barta na 5, ale plik ten równie dobrze można przekonfigurować - wystarczy z paczki uruchomić plik freejo.exe, i odpowiedzieć na pytania czasowe w oknie w dos. Czy domyślnie ustawiony, czy konfigurowany jo.sys Barta, należy podstawić za plik jo.sys MS:
• W WinImage z menu Image wybrać Inject, wskazać plik jo.sys, zatwierdzić wymianę plików, zapisać zmiany w obrazie.
• Trzecia możliwość to całkowita kasacja pliku jo.sys z obrazu. Jeśli ktoś w ogóle nie chce mieć menu z pytaniem skąd bootować.

2. Ewentualna korekta zawartości pliku autoexec.bat.
 

@ECHO OFF
set EXPAND=YES
SET DIRCMD=/O:N
cls
set temp=c:\
set tmp=c:\
path=a:\

IF "%config%"=="NOCD" GOTO QUIT
LH MSCDEX.EXE /D:oemcd001 /L:D

echo.
IF "%config%"=="SETUP_CD" goto AUTOSETUP
GOTO QUIT

:AUTOSETUP
set CDROM=FOO23
FINDCD.EXE
if "ÍROM%"=="FOO23" goto NOCDROM
path=a:\;ÍROM%\
ÍROM%
cd \WIN9X
echo.
OEMSETUP.EXE /K "/IE /NF"
goto QUIT

:NOCDROM
echo.
echo Nie znaleziono plikow Instalatora systemu Windows.
echo.

:QUIT

 

• W sekcji AUTOSETUP jest wywołanie instalatora oemsetup.exe. Być może niektórzy z Was muszą (lub chcą) to zmodyfikować na setup.exe. To zależy skąd skopiowaliście zawartość CD Windows i które pliki macie. Na czym polega różnica między tymi dwoma plikami:
  - Oemsetup.exe prowadzi zautomatyzowaną instalację z predefiniowanymi OEM-ustawieniami.
  - Setup.exe jest mniej automatyczny i opcje trzeba wybierać. Wolniejszy, lecz daje większą kontrolę ustawień.
  Jeśli wasza CD ma oba pliki = jest wybór, który z nich. Jeśli na CD jest tylko setup.exe = ten musi być tu zapisany.
• Zaznaczyłam alternatywną możliwość wymiany MSCDEX.EXE na SHSUCDX.EXE. Jeśli ma być stosowany ten drugi, należy je zamienić w obrazie dyskietki, a następnie w autoexec.bat dopracować linijkę LH MSCDEX.EXE /D:oemcd001 /L:D podmieniając tu wywołanie exeków.
• By zedytować autoexec.bat, w WinImage z prawokliku na plik opcja Extract i zapisać na dysku twardym. Plik otworzyć w Notatniku i poprawić. Następnie w WinImage z menu Image wybrać Inject, wskazać ten plik, zatwierdzić wymianę plików, zapisać zmiany w obrazie.

 

 

Wypalanie:


Bardzo skrótowo. Proszę spojrzeć na drugi post tego tematu na wypalanie płyt Windows 2000/XP/2003. Wybieranie bootowalności podobnie z tą różnicą, że przy wskazywaniu pliku obrazu BIF musi być zaznaczona Emulacja dyskietki 1.44mb i liczba sektorów 1, oraz wszystkie opcje pomijania ograniczeń ISO9660 mają być odznaczone.



Extra:


A co z załączeniem na CD dodatkowych programów typu nowsza wersja Internet Explorer oraz ich automatyczne aplikowanie, lub integracja Service Packa Windows 98? Samo załączenie na CD folderów z tymi instalacjami nie prowadzi do ich wyekzekwowania, zaś Service Packa 98 nie da się zintegrować w sposób jak dla nowszych systemów, bo nie jest to obsługiwane (slipstream znany dopiero od Windows 2000). By mieć te cukierki i płytkę wszystko pakującą automatycznie, na dokładkę z rozbudowanym bardziej menu via autoexec.bat, należałoby wykorzystać tzw. "instalację nienadzorowaną". Bardzo rozległy temat, czasu w to nie będę inwestować dla przestarzałych platform. Do poczytania jak to zrobić:

Windows 98 Seven Years Later Edition Boot CD project

 

 

Edytowane 2 Grudnia 2018 przez picasso

[picasso]

Dla tego starego Windowsa opiszę metodę w sposób bardzo uproszczony. Użytkownicy NT4 w obojętnej wersji powinni porównać opis tworzenia bootowalnego CD 2000 post dalej.

1. Plik bootsectora. Do wyboru albo oryginalny Windows NT4 (bootnt4.bin) albo nowszy z Windows 2000 (bootnt5.bin). Patrz dalej na czym polega różnica.

bootnt4.bin bootnt5.zip

2. Pliki identyfikatorów. Możesz też ściągnąć od razu:

idfiles_nt4.zip
 

CDROM_W.40 = Identyfikator CD Windows NT Workstation
CDROM_S.40 = Identyfikator CD Windows NT Server
CDROM_TS.40 = Identyfikator CD Windows NT Terminal Server

 

 

Tworzysz na dysku folder C:\NT4CD do którego kopiujesz zawartość CD NT4 wraz z plikami identyfikatora. Ewentualnie, jeśli wybrano wersję bootsectora z Windows 2000, należy do folderu i386 wrzucić dodatkowy uzupełniający plik BOOTFIX.BIN. Wypalasz w programie nagrywającym (patrz opis w drugim poście tematu na ustawienia wypalania Windows 2000/XP/2003).



Extra:

TRIK: Benefitem użycia zamienników z CD Windows 2000, czyli bootsectora + pliku BOOTFIX.BIN (oba załączone w paczce bootnt5.zip), jest pojawienie się przy starcie kompa pytania czy bootować czy też nie, czyli nieśmiertelne "Press any key to boot from CD..." Dobre rozwiązanie, by zapobiec uruchamianiu się instalatora CD NT4 z pozostawionej w napędzie CD.



SLIPSTREAM? Integracja Service Packów jest znana i obsługiwania dopiero od wersji Windows 2000. Teoretycznie Windows NT4 nie obsługuje integrowania swojego SP6a. Są na to pewnego typu hacki, ale nie jest to integrowanie z prawdziwego zdarzenia. Polega na żmudnej wymianie plików na CD, edycji plików i tak dalej......

 

 

Edytowane 2 Grudnia 2018 przez picasso

[picasso]

Slipstream - integracja Service Packów


Service Packi Windows 2000/XP/2003 posiadają cechę o nazwie slipstream pozwalającą na ich integrację z oryginalnym folderem i386 zlokalizowanym na CD. Można stworzyć bootowalną płytkę Windows, która od razu zainstaluje w miarę zaktualizowany system. Benefity są oczywiste:
- brak potrzeby pobierania z witryny Windows Update sporych dodatków Service Pack
- korekcja błędów czystego Windows jego uaktualnionymi plikami SP
- Konsola Odzyskiwania zostanie uaktualniona (ominięcie problemu z hasłem logowania)
Jak integruje się Service Packa? Microsoft ma na ten temat ogólny wyborny esej:
 

Materiał referencyjny:

Przełączniki wiersza polecenia pakietów aktualizacji oprogramowania systemu Windows
 

 

Skróćmy to = poniżej schemat komend. Umownie plik Service Packa leży na C:\ i jest nazwany "SP.exe", a cała kopia płyty Windows jest zlokalizowana w katalogu FolderCD.


Metoda 1

Naokoło, czyli dwie odrębne komendy. Pierwsza rozpakowuje SP, a druga integruje jego rozpakowaną zawartość z zawartością skopiowanej płyty Windows. Ten sposób charakteryzuje się tym, że pliki rozpakowanego SP (już zbędne po ukończeniu procesu) zostają na dysku. Sposobu tego nie stosuję w instrukcjach. Jednakże jeśli będzie jakiś problem proszę skorzystać z tej klasycznej metody.

 

 

1. Rozpakowanie SP do wybranego folderu przełącznikiem /x:

Start > Uruchom > C:\SP.exe /x:C:\FolderSP

2. Uaktualnienie plików kopii CD tymi od rozpakowanego SP przełącznikiem /s:

(Service Packi Windows 2000, XP SP2/SP3, Server 2003)

Start > Uruchom > C:\FolderSP\I386\UPDATE\UPDATE.EXE /s:C:\FolderCD

(Service Packi Windows XP SP1)

Start > Uruchom > C:\FolderSP\UPDATE\UPDATE.EXE /s:C:\FolderCD

Ścieżki ciut się różnią w zależności od wersji integrowanego Service Packa XP

 

 

Metoda 2

Uproszczenie czyli sprowadzenie rozpakowania + integracji Service Packa do jednej komendy. Najnowsze SP Windows XP i 2003 obsługują nowy zbiorczy przełącznik /integrate. W przypadku integrowania Service Packów Windows 2000 i XP SP1 należy skorzystać z wstecznego przełącznika /s. Sposób ten charakteryzuje się tym, że jest automatycznie dobierany na partycji z największą ilością wolnego miejsca losowy folder, gdzie się wypakuje SP i ulega samodestrukcji po ukończeniu procesu. Ten właśnie krótszy sposób został przeze mnie przyjęty w opracowaniu.

 

 

(Service Packi Windows XP SP2/SP3, Server 2003)

Start > Uruchom > C:\SP.exe /integrate:C:\FolderCD

(Service Packi Windows 2000, XP SP1)

Start > Uruchom > C:\SP.exe /s:C:\FolderCD

 

 

Potencjalne pułapki / błędy integracji:


Platforma spod której jest wytwarzana płyta:

Takie CD 2000/XP/2003 ze zintegrowanymi Service Packami można utworzyć użytkując system Windows 2000/XP/2003, a najlepsza kompatybilność to przetwarzanie materiału płyty na tym samym systemie którego płyta jest przygotowywana.

1. Proszę do tworzenia płytki XP w wersji korporacyjnej VLK (Volume License Key) ze zintegrowanym SP3 raczej nie używać komputera z Windows Vista lub Serwer 2008. Po użyciu przełącznika /integrate klucz produktu nie jest akceptowany. Microsoft o tej sytuacji: KB950722. Jednakże ponoć proces może się udać po następującej manipulacji: zamiast pojedynczej komendy /integrate, posłużyć się podwójną komendą: czyli najpierw wypakować SP przez /x, następnie w folderze wypakowanego SP pobrać z prawokliku Właściwości pliku ...I386\UPDATE\UPDATE.EXE i w zakładce kompatybilności wybrać Zgodność z Windows XP SP2, na koniec zastosować przełącznik integracyjny /s. Poza tym, obejście problemu możliwe przez posłużenie się nLite (korekta od wersji 1.4.5).

2. Tworzenie płyty XP ze zintegrowanym SP2 z poziomu Windows 2000: KB889719. Jeszcze gorzej jest przy tworzeniu CD XP ze integrowaniem SP3 - ten proces w ogóle nie przechodzi na Windows 2000, nie pomaga trik z artykułu Microsoftu, plik update.exe SP3 wygląda na zupełnie niekompatybilny z platformą 2000.

3. Z poziomu starych Windows 9x, przy tworzeniu CD, podczas integrowania Service Packów zwracany jest błąd typu "file is linked to missing export NTDLL.DLL:strstr".


Edycje nie obsługujące techniki integracji:

1. Uwaga, specjalnym przypadkiem jest edycja Windows XP Media Center Edition 2005 w kontekście integrowania SP3. Mimo, że SP3 jest bez problemu na tym systemie instalowany normalną rutyną, to SP3 ma nieprawidłową funkcję integracji SP na płycie XP Media Center. Po zintegrowaniu Service Packa, system zainstalowany z takiej płyty konwertuje się z edycji Media Center na "zwykłe XP Pro", posiadające stary Windows Media Player 9 zamiast natywnego 10. Podobno Microsoft nie ma zamiaru wydać wersji SP3 kompatybilnej integracyjnie z Media Center.

2. Jest kilka wersji Windows nie obsługujących metody integracyjnej. Do nich należy: Windows 2000 Datacenter (patrz na sekcję Windows 2000 jak to obejść przez patchery), oraz egzotyczna redukowana edycja XP tzw. Windows XP N (KB951606).


Płyty OEM:

Jeśli komenda integracji zwróci błąd o treści: "The service Pack cannot be integrated into a destination that also has integrated Software Updates", to jest to wynik istnienia już na CD uaktualnień. Dotyczy to korporacyjnych OEM-ów typu HP, Dell itd .... Microsoft na to: KB887412. A to co rzeczywiście trzeba zrobić (przyjmując, że nie zużyjemy innej kopii CD pozbawionej tego feleru), to wykasować kilka rzeczy ze skopiowanej płyty przed przeprowadzeniem integracji. Chodzi o foldery + pliki związane z tzw. "instalacją nienadzorowaną":

---- $OEM$
---- I386\SVCPACK
---- I386\SVCPACK.INF
---- I386\WINNT.SIF

 

 

Edytowane 2 Grudnia 2018 przez picasso

[picasso]

CD Windows 2000 ze zintegrowanym SP4




1. Download

Oczywiste rzeczy: należy posiadać kopię płyty Windows 2000, program do wypalania zdolny montować tzw. płytki startowe, oraz czystą płytkę CD-R / CD-RW. Ponadto przed akcją należy wyposażyć się w różne pliki instalacyjne:


1. Plik bootsectora niezbędny do bootowalności płyty. W pierwszym poście tematu zostało opisane jak samodzielnie wyekstraktować ten plik z oryginalnej CD narzędziami typu IsoBuster / BBIE etc. Można też pobrać od razu gotowy plik:

boot.bin

2. Pełny instalator Service Packa w tzw. wersji "sieciowej" (a nie ekspresowej z Windows Update). Service Pack musi być zgodny językowo z Windowsem.

Windows 2000 Service Pack 4 Network Install

 

Microsoft usunął SP z serwerów. Podstawiony link zastępczy, ale tylko wersja angielska. Na stronie wyszukać plik w2ksp4_en.exe, link kieruje do Web Archive.

 

3. Opcjonalnie: zaktualizowana wersja Narzędzi rozmieszczania dodatku Windows 2000 Service Pack 4 (Service Pack 4 Deployment Tools).
 

Microsoft usunął paczkę z serwerów. Nie znalazłam zastępczego linka pobierania.

4. Ewentualnie pliki identyfikacyjne edycji Windows. W zasadzie pobieranie tego jest zbędne, bo te pliki powinny być na Waszych przekopiowanych CD. Linkuję na wszelki wypadek dla "Windowsów z Koziej Wólki" i posiadaczy tylko folderu i386. Natomiast identyfikator SP sam się pojawi po pomyślnej integracji.

idfiles_2k.zip

 

CDROM_NT.5 = Główny plik identyfikujący platformę Windows 2000
CDROM_IP.5 = Identyfikator Windows 2000 Professional
CDROM_IS.5 = Identyfikator Windows 2000 Server
CDROM_IA.5 = Identyfikator Windows 2000 Advanced Server
CDROM_ID.5 = Identyfikator Windows 2000 Datacenter Server

 

5. Tylko i wyłącznie dla Windows 2000 Datacenter Server (użytkownicy Windows 2000 Pro/Server/Advanced Server opuszczają to): ta wersja posiada wbudowany SP1 i ma zablokowany plik update.exe do slipstream SP2 i wyżej. Podczas prób instalacyjnych jest zwracany błąd "The Service Pack has not been qualified by your hardware vendor". By móc aplikować wyższe SP, musi być przepatchowany plik update.exe. Paczka patcherów:

dcpatches.zip



2. Budowanie drzewa CD

Wybieramy partycję z największą ilością wolnego miejsca. Minimum ~800MB. W przykładzie operacje z poziomu C:, każdy oczywiście dobiera własne ścieżki.


1. Tworzymy 3 foldery: W2KCD, W2KSP, W2KBOOT. Nazwy są umowne, mogą być inne, ale proszę używać dla ułatwienia jak najkrótszych ścieżek i nazw pozbawionych "artefaktów", bez spacji.



2. Do folderu W2KCD kopiujemy całą zawartość płytki Windows 2000. Na płycie powinny być pliki identyfikacyjne: CDROM_NT.5 + CDROM_IX.5 (stosownie do edycji Windows). Jeśli w tym miejscu nie będzie tych plików, bootowanie CD zwróci błąd z prośbą o włożenie CD Windows z etykietą Windows 2000. Na polskim Windows dodatkowo stoi tu plik bootfont.bin, którego rola to prawidłowe wyświetlanie polskich znaków w instalatorze.



3. Do folderu W2KBOOT wrzucamy plik bootsectora boot.bin:



4. Do folderu W2KSP wrzucamy instalator Service Packa:



Dla ułatwienia można zmienić nazwę pliku Service Packa na bardzo krótką SP.exe.




3. Rozpakowanie SP i zintegrowanie go z CD

Integracja na przykładzie najnowszego Service Packa 4. Starsze SP integruje się tak samo, ale nie jest to wymagane, aplikuje się tylko najnowszy SP4.


1. Uruchamiamy polecenie rozpakowania + integracji ściągniętego Service Packa:

Start > Uruchom > C:\W2KSP\SP.exe /s:C:\W2KCD

Wypakowanie się rozpocznie do losowo wygenerowanego folderu (jego zawartość samoczynnie znika po ukończeniu integracji):



Następnie zastartuje proces integracyjny:



Na koniec otrzymacie komunikat o pomyślnym ukończeniu akcji:




Tagi: Po pomyślnej integracji Service Packa dochodzi trzeci ważny tag definiujący stan service packa: CDROMSP4.TST. Musi być obecny, w przeciwnym wypadku boot płyta będzie żebrać o wkładanie labelowanej CD.





4. Opcjonalnie

Podmiana Deploy Tools nowszą wersją. Krok nie jest niezbędny, zależy od Was.


1. Należy wejść do folderu C:\W2KCD\SUPPORT\TOOLS i skasować stamtąd plik deploy.cab.



2. Pobrany wcześniej z linka plik sp4deploytools.exe rozpakować i podstawić:

 

• Umieścić go w dowolnym dogodnym miejscu np. bezpośrednio na C:
• Utworzyć tam tymczasowy folder o umownej nazwie DEPLOY
• Wywołać polecenie depakerskie Start > Uruchom > C:\sp4deploytools.exe /x:C:\DEPLOY
• Z folderu DEPLOY zabrać plik deploy.cab i zamienić nim ten w folderze TOOLS

 

5. Wypalanie


Proszę spojrzeć na drugi post tego tematu jak skonfigurować programy nagrywające. Tylko jako plik obrazu oczywiście wskazujesz korespondująco: C:\W2KBOOT\boot.bin, a do wypalania przeciągasz całą zawartość folderu C:\W2KCD. W kwestii etykiety płyty, jeśli ma być użyta oryginalna, tutaj lista:

Windows 2000 CD Labels

Edytowane 2 Grudnia 2018 przez picasso

[picasso]

CD Windows XP ze zintegrowanym SP3




1. Download

Oczywiście musimy mieć: kopię płyty Windows XP, program wypalający oraz czystą płytkę CD-R / CD-RW. Ponadto przed akcją musimy skompletować dodatkowy zestaw instalacyjny. Wybieracie najnowsze wersje narzędzi, reszta linkowana tylko pro forma. Co potrzebne:


1. Plik bootsectora odpowiadający za bootowalność CD. We wcześniejszym wątku zostało opisane jak można bootloader wyekstraktować z oryginalnej CD XP np. za pomocą IsoBuster. Jeśli ktoś nie ma CD, może pobrać gotowy plik:

boot.bin

2. Pełna tzw. "sieciowa" instalacja Service Pack (a nie "Express" z Windows Update). Wybieracie tylko jeden najnowszy Service Pack, nie trzeba pobierać poprzednich. Uwaga: wyjątkiem jest goły bezservicepackowy XP, więc mając kopię łysego XP należy zaopatrzyć się w dwa Service Packi (SP2 + SP3), przy czym SP2 został usunięty ze strony Microsoftu. Da się zrobić integrację SP3 na goły XP bez żadnego SP, jednak płyta taka nieco różni się od integrowania na źródło już oservicepackowane: nie da się ominąć pytania o SN w trakcie instalacji. SP mają być w wersji językowej Waszego XP. Jeśli XP PL to SP PL, jeśli XP ENG to SP ENG. Domyślnie już ustawiłam na polski, dla innych języków trzeba przestawić opcję. Link:

Sieciowy pakiet instalacyjny dodatku Service Pack 3 (PL)

3. Opcjonalnie (krok niekonieczny, ale może być przydatny dla użytkowników zaawansowanych): Support Tools + Deployment Tools. CD XP nie mające jeszcze zintegrowanego Service Packa posiada starszą wersję tych narzędzi. Integrowanie SP również ich nie aktualizuje. Można dokonać dodatkowej manipulacji i podstawić te fragmenty na CD nowszymi wersjami. Należy pobrać najnowszą wersję narzędzi (nie trzeba pobierać starszych), zgodnie z językiem instalacji Windows. Support Tools nie mają polskiej wersji. Linki:

Service Pack 3 Deployment Tools + Service Pack 2 Support Tools

4. Ewentualnie pliki identyfikacyjne wersji Windows. Pliki te powinny być na płytach CD domyślnie (a więc i po skopiowaniu na dysk twardy). Linkowane tu tylko na wszelki wypadek, jeśli ktoś posunął się za daleko i je wykasował, lub ma tylko folder i386 z CD. Zaś identyfikator Service Packa samoczynnie się pojawi po udanym procesie integracji.

idfiles_xp.zip
 

WIN51 - Plik identyfikujący platformę, jest na każdej edycji
WIN51IP - Identyfikator Windows XP Professional
WIN51IC - Identyfikator Windows XP Home

 

 

 

2. Budowanie drzewa CD

Wybieramy tę partycję, która ma najwięcej wolnego miejsca = minimum ~1GIG. W przykładzie operuję na partycji D:, każdy oczywiście uwzględnia swoje ścieżki.


1. Tworzycie 3 foldery: XPCD, XPSP, XPBOOT. Nazwy są ściśle umowne i obrazują po prostu treść. Mogą być dobrane dowolne inne, ale proszę dbać o to by ścieżki+nazwy były maksymalnie krótkie, pozbawione jakikolwiek dziwnych znaków (ogonków, wężyków etc.) i bez spacji.



2. Do folderu XPCD kopiujecie całą zawartość waszej płytki Windows XP. Na CD muszą być pliki WIN51 + WIN51Ix (stosownie do edycji Windows), w przeciwnym wypadku płytka podczas startu będzie zwracała błąd "Please insert the disk labeled X CD-ROM into Drive A:". Na polskim Windows dodatkowo będzie plik bootfont.bin odpowiadający za poprawne wyświetlanie ogonków w dialogach instalatora.



3. W folderze XPBOOT umieszczacie plik bootsectora boot.bin:



4. W folderze XPSP umieszczacie pobrany instalator Service Pack:



Pobrany plik Service Packa ma długą nazwę, dla ułatwienia wpisywanych w następnym punkcie poleceń, można ją skrócić. Np. zmienić nazwę na SP.exe.



3. Rozpakowanie SP i zintegrowanie go z CD XP

W przykładzie integrowanie najnowszego SP3, integrowanie wcześniejszych SP jest zbędne.

 

 

Integrowanie SP3 nie dotyczy Windows XP Media Center Edition 2005 - proces ten renderuje go na "zwykły XP Pro".

 

1. Uruchamiamy komendę wypakowania SP wraz z jego integrowaniem z CD XP:

Start > Uruchom > D:\XPSP\SP.exe /integrate:D:\XPCD

2. Rozpocznie się ekstrakcja SP do losowo tworzonego folderu (folder samoczynnie znika po ukończeniu procesu):



3. W dalszej kolejności nastąpi integracja właściwa plików:



Na koniec komunikat o pomyślnym ukończeniu akcji:





Tagi: Po tej akcji integrowania pojawią się w folderze XPCD nowe tagowe pliki identyfikacyjne Service Packa, w zależności od edycji Windows: win51ic.sp3 (XP Home SP3) lub win51ip.sp3 (XP Pro SP3). One są ważne i muszą być załączone do CD, inaczej w trakcie instalacji z takiego CD będzie błąd typu "Please insert the disk labeled X Service Pack X CD into Drive A:".





Mini cleanup: Opcjonalnie można "sprzątnąć" kilka rzeczy należnych do starszych SP (o ile takowe były w ogóle obecne na CD przed integracją najnowszego SP). Czyli te tagi identyfikacyjne SP1 i SP2 (nie usuwać tagów WIN51 + WIN51IP / WIN51IC identyfikujących edycję Windows), a także z folderu D:\XPCD\i386 pliki cab SP1 i SP2. Proszę jednak nie ruszać tagów i cabów SP3!






4. Opcjonalnie:

Na początku wspomniałam o aktualizowaniu zaawansowanych narzędzi na CD: Deploy Tools + Support Tools. Pliki tych narzędzi są zlokalizowane w folderze D:\XPCD\SUPPORT\TOOLS. Jeśli Wasz skopiowany z CD folder XPCD nie ma w ogóle folderu ...\SUPPORT\TOOLS zalecanym jest zrezygnować z operacji. Ostatecznie można taki folder dorobić ręcznie.




1. Aktualizacja Windows Support Tools:

• Pobrany z wcześniejszych linków plik WindowsXP-KB838079-SupportTools-ENU.exe przemianować na SUPPORT.EXE.
• Następnie umieścić w dowolnym wygodnym miejscu, w przykładzie bezpośrednio na dysku D.
• Wykonać polecenie Start > Uruchom > D:\SUPPORT.EXE /C /T:D:\XPCD\SUPPORT\TOOLS
• Zatwierdzić wszystkie pytania o podmiany plików:

2. Aktualizacja Deploy Tools:

• Skasować plik D:\XPCD\SUPPORT\TOOLS\deploy.cab.
• W folderze TOOLS umieścić nowszą wersję narzędzi pobraną z podanych wcześniej linków.
• Jeśli pobrany plik *.cab ma inną nazwę, należy mu zmienić na deploy.cab

 

5. Wypalanie

Proszę popatrzyć na opis w poście numer dwa jak skonfigurować wypalacze. Oczywiście jako plik bootsectora wskazujemy D:\XPBOOT\boot.bin, a do wypalania przeciągamy całą zawartość folderu D:\XPCD. Jeśli chcecie wykorzystać oryginalne etykiety dyskowe, tutaj olbrzymia lista:

Windows XP SP3 CD Labels

Edytowane 2 Grudnia 2018 przez picasso

[picasso]

CD Windows 2003 ze zintegrowanym SP2



1. Download:

Musimy mieć: kopię płyty Windows 2003, program wypalający z możnością tworzenia płyt startowych, oraz czystą płytkę CD-R / CD-RW. Dodatkowo należy pobrać uzupełniające składniki integracji. Wybieracie najnowsze wersje narzędzi zgodne z SP2, reszta linkowana tylko na wszelki wypadek. Co potrzebne:


1. Plik bootsectora niezbędny do startu CD. W pierwszym poście tematu został opisany proces samodzielnego ekstraktowania tego pliku np. za pomocą IsoBuster. Ale można pobrać od razu gotowy plik:

boot.bin

2. Pełna instalacja tzw. "sieciowa" Service Pack. Instalacja musi być zgodna językowo z Windows, domyślnie ustawiłam na polski = w razie czego przestawić na inny język. Wystarczy nałożyć tylko najnowszy SP2. Mała uwaga: widziałam jeden dziwny przypadek, tzn. CD z gołym Windows 2003 po zintegrowaniu od razu SP2 zwracało podczas startu błąd "nie można przekopiować pliku X" i ktoś to rozwiązał integrując dwa razy: najpierw SP1 a po tym na to SP2. Nie mogę tego potwierdzić, bo u mnie nie wystąpił ten objaw.

Dodatek Service Pack 2 (32-bitowy)

Dodatek Service Pack 1 (32-bitowy)

3. Opcjonalnie: Aktualizacja na CD Support Tools (nie mają polskiej wersji językowej) + Deployment Tools (mają polską wersję, domyślnie ustawiłam). Linki do narzędzi:

Service Pack 2 32-bit Support Tools + Service Pack 2 32-bit Deployment Tools

Service Pack 1 32-bit Support Tools + Service Pack 1 32-bit Deployment Tools

4. Podane tylko informacyjnie, co oznaczają pliki identyfikatorów obecne na płytach Windows. Te pliki są niezbędne, w przeciwnym wypadku start z płyty będzie zwracał błąd proszący o włożenie CD o określonej etykiecie. Pliki te powinny być już na waszych przekopiowanych na dysk CD.

 

WIN51 - Ogólny plik identyfikujący, jest na każdym CD niezależnie od edycji

WIN51IS = Windows Server 2003 Standard
WIN51IA = Windows Server 2003 Enterprise
WIN51IB = Windows Server 2003 Web
WIN51ID = Windows Server 2003 Datacenter
WIN51IL = Windows Server 2003 Small Business

WIN52IX.R2 = Extra identyfikatory Windows Server 2003 R2 na CD2 (X = patrz wyżej)

 

 

 

2. Budowanie drzewa CD:

Wybieramy partycję dysponującą największą ilością wolnego miejsca = minimum ~1GIG. W przykładzie jest użyte C:, każdy oczywiście uwzględnia swoje ścieżki.


1. W dowolnym miejscu dysku zbudować trzy foldery o umownych nazwach W2K3CD, W2K3SP, W2K3BOOT. Nazwy mogą być dowolne, tu dobrane tak by odbijały treść tego co ma w nich być. Jednakże proszę dbać by ścieżki + nazwy były krótkie, bez spacji i dziwnych znaków.



2. W folderze W2K3CD ulokować całą kopię płyty Windows, w zależności od wydania jest różnica w operacji:
 

 

 

 

 

Windows Server 2003

Pierwsze serie tego Windowsa to tradycyjne jednopłytkowe rozwiązanie. Postępujemy tak samo jak w opisie XP umieszczając w tym folderze całą zawartość skopiowanej CD. Skopiowana struktura musi posiadać dwa pliki identyfikujące: WIN51 + WIN51IX (stosownie do edycji), w przeciwnym wypadku boot płytka będzie prosić o wkładanie etykietowanych CD.

 

Windows Server 2003 R2

Wersje edycji drugiej Windows 2003 R2 są dwupłytowe (każda ma inny key):

• CD1 jest bootowalna i zawiera cały Windows 2003 z preintegrowanym przez MS Service Packiem (mowa o pierwszych wersjach z SP1, bo najnowsze edycje mają już zintegrowany SP2 i nie ma co integrować). Płyta ma trzy identyfikatory WIN51 + WIN51IX (stosownie do edycji) + WIN51IX.SP1 (stosownie do edycji).
• CD2 nie jest bootowalna a zawiera "add-on pack" R2. Ma osobny identyfikator WIN52IX.R2 (stosownie do edycji)
  
  

Ze względu na dwupłytowość jest tutaj w integracji mały myk. Nie wystarczy integrować service packa tylko do CD1. Po zainstalowaniu Windows z CD1 będzie niemożliwe doinstalowanie komponentów z CD2 = błąd "Setup cannot continue because this product disc is incompatible with service pack installed on this computer". Muszą być brane pod uwagę obie płyty, by nastąpiła zgodność wersji. I teraz do wyboru co robić:

• Jeśli ma być zachowana oryginalna dwupłytowość, należy skorzystać z tego co mówi Microsoft. To znaczy w folderze W2K3CD stworzyć dwa korespondujące foldery CD1 + CD2, a w każdym umieścić zawartość kolejnych płyt zgodnie jak w oryginale. W dalszym punkcie integracja Service Packa będzie się odbywała aż dwa razy, do każdego z folderów z osobna.
  
  
  

• Jeśli ma nastąpić transformacja dwóch CD do postaci jednego CD: zawartość obu płyt rozpakować bezpośrednio do W2K3CD. W dalszym punkcie integracja Service Packa będzie się odbywała zbiorczo tylko raz. Jest tu kolizja podwójnych plików autorun.inf i folderu DOCS, po zbiorczym rozmieszczeniu będą się chciały przepisywać. DOCS to śmieć, można przekopiować zawartość jednego do drugiego, lub kompletnie upłynnić oba foldery. Autorun.inf (nie ma nic wspólnego z bootowaniem, ten plik nawet nie jest konieczny na CD) uruchamia: z CD1 start głównego setupu Windowsa w Windows Explorer (setup.exe), z CD2 instalatora dodatków R2 (r2auto.exe). Który plik zostawić? W sumie to kwestia "kosmetyczna". Przykładowo zostawmy autorun.inf CD1.
  
  

Notka: Jeszcze bardziej skomplikowany układ to wersja Windows Server 2003 Small Business R2 w edycji z pięcioma CD. W tym przypadku chyba najprościej przekopiować wszystkie 5CD zbiorczo do jednego folderu, na to zapuścić integrację zbiorczą SP, a całość wypalić jako bootowalne DVD. Obrazkowe instrukcje pełnej procedury w tym topiku . To instruktaż totalnie kompleksowy uwzględniający też integrowanie w nLite rozmaitych cukierków.


3. W folderze W2K3BOOT umieścić plik bootsectora boot.bin:



4. W folderze W2K3SP umieścić pobrany instalator Service Packa:



Zmienić długą nazwę pliku Service Packa na krótkie SP.exe = dla wygody wpisywanych poleceń.



3. Rozpakowanie SP i zintegrowanie go z CD:


1. Wywołać komendę rozpakowania + integracji Service Packa. W zależności od edycji Windows i ilości jej płyt:

Windows Server 2003 + wersje R2 zmienione na jednopłytowe

Start >>> Uruchom >>> C:\W2K3SP\SP.exe /integrate:C:\W2K3CD

Windows Server 2003 R2 z zachowaniem dwóch CD

Start > Uruchom > C:\W2K3SP\SP.exe /integrate:C:\W2K3CD\CD1
Start > Uruchom > C:\W2K3SP\SP.exe /integrate:C:\W2K3CD\CD2

2. Rozpocznie się proces wypakowania plików Service Packa do losowo wygenerowanego folderu (folder po definitywnym zakończeniu akcji samoczynnie zanika):



3. Następnie zastartuje właściwa integracja plików Service Packa z kopią CD:



... finalizowana pomyślnym komunikatem:





4. Opcjonalnie:


Krokiem dodatkowym i nie będącym wymaganym jest zaktualizowanie narzędzi Support Tools i Deployment Tools. Elementy te grzeją miejsce w folderze C:\W2K3CD\SUPPORT\TOOLS.



Aktualizacja Support Tools:

1. Integracja Support Tools w wersji SP1 wygląda jak dla XP:

• Pobrany z linka plik WindowsServer2003-KB892777-SupportTools-x86-ENU.exe przemianować na krótkie SUPPORT.EXE
• Umieścić plik w dogodnym miejscu (w przykładzie bezpośrednio na C:\)
• Wywołać polecenie Start > Uruchom > C:\SUPPORT.EXE /C /T:C:\W2K3CD\SUPPORT\TOOLS
• Potwierdzić wymianę plików.

2. Integracja Support Tools w wersji SP2 jest prostsza:

• Z folderu TOOLS skasować pliki support.cab + suptools.msi
• W ich miejsce wstawić pobrane z linka nowe pliki support.cab + suptools.msi.

Aktualizacja Deployment Tools:

1. Integracja Deployment Tools w wersji SP1 jest b. prosta.

• Pobrany z linka plik WindowsServer2003-KB892778-SP1-DeployTools-x86-PLK.cab przemianować na deploy.cab
• Następnie wymienić nim ten stary deploy.cab obecny w folderze Tools.

2. Integracja Deployment Tools w wersji SP2 wygląda inaczej:

• Pobrany z linka plik WindowsServer2003-KB926028-v2-x86-ENU.exe przemianować dla ułatwienia na krótkie DEPLOY.EXE.
• W dowolnym miejscu dysku (w przykładzie na C:\) umieścić DEPLOY.EXE + utworzyć tam folder o umownej nazwie DEPLOY.
• Wywołać komendę depakerską Start > Uruchom > C:\DEPLOY.EXE /X:C:\DEPLOY.
• Następnie przejść do wypakowanego folderu C:\DEPLOY\SP2QFE i zabrać stamtąd plik deploy.cab, który ma zamienić ten w folderze TOOLS.

5. Wypalanie:

Proszę spojrzeć na drugi post tego tematu na ustawienia przykładowych programów wypalających, oczywiście jako plik bootsectora będzie na wskazanie plik C:\W2K3BOOT\boot.bin. Natomiast w kwestii tego co umieścić w kompilacji:
- Windows Server 2003 + wersje R2 zmienione na jednopłytowe: całą zawartość folderu C:\W2K3CD i luzik.
- Windows Server 2003 R2 w zachowanej postaci dwupłytowej: Jako płytę bootowalną wypalać tylko zawartość katalogu C:\W2K3CD\CD1. Natomiast zawartość C:\W2K3CD\CD2 nie jest bootowalna, to tylko dodatek i ta druga płyta ma być nagrana osobno jako zwykła płytka z danymi.

A chcąc etykietować płyty zgodnie z oryginalnymi labelami tu jest lista etykietek:

Windows 2003 CD Labels

Edytowane 2 Grudnia 2018 przez picasso

[picasso]

CD zawierająca tylko Konsolę Odzyskiwania

 

Tutorial:

Konsola Odzyskiwania - Naprawianie Windows
 

 

Konsola Odzyskiwania jest dostępna albo przez start z pełnej standardowej CD Windows albo przez zestaw dyskietkowy (6 dyskietek XP lub 4 dyskietki 2000, brak wersji dyskietek Windows 2003, ale w tej sytuacji bierze się bootdiski XP Pro). Poniżej opisany proces tworzenia CD zawierającej tylko Konsolę, przez przerobienie instalatorów dyskietkowych oferowanych przez MS. To rozwiązanie bootowalne przyda się w sytuacjach, gdy brak oryginalnej CD Windows, a potrzeba coś naprawić. Również na laptopach pozbawionych napędu dyskietek a zaopatrzonych w Recovery CD, które to jest cudakiem producentów i ma wyciętą normalną funkcjonalność pełnej CD - nie ma na nich Konsoli Odzyskiwania. Płytka jest minimalna tylko około ~7MB.


1. Download


1. Dyski rozruchowe. Z powodu odrębności rozwiązania, wersja Konsoli nie musi być zgodna z wersją zainstalowanego Windows. Nie ma znaczenia, którą wersję dyskietek wybierzecie, czy polską czy angielską, nie gra roli status SP. Aczkolwiek przydałoby się pobrać najnowszą wersję z możliwych, prawda? Jest jedna różnica użytkowania dyskietek 2000 na XP, luka obchodząca zabezpieczenia dostępowe (info w opisie konsoli), ale ten trik jest przestarzały i proszę stosować wersję XP Konsoli.

Dyski rozruchowe Instalatora Windows XP (6 dyskietek) Windows 2000 Setup Disk Sets (4 dyskietki)

(jeden plik *.exe, po rozpakowaniu 6 plików *.IMG) (4 luźne pliki *.IMG)

 

 

Microsoft usunął artykuł KB310994 oraz wszystkie linki pobierania dysków rozruchowych. Podane zastępcze linki, ale tylko wersje angielskie dysków rozruchowych dla XP.

 

2. Depacker. Przynajmniej raz będzie potrzebne rozpakowanie = obrazów dyskietek *.IMG. Dobra darmowa i bezinstalacyjna propozycja:

Universal Extractor

3. Plik czcionek bootfont.bin, który odpowiada za poprawne wyświetlanie znaków w promptach, na innych edycjach językowych niż angielska. Plik znajduje się na polskiej CD Windowsów. Jest istotne z jakiej CD jest brany, każdy nieanglojęzyczny system ma swój własny zgodny plik. Na wszelki wypadek link do polskiej wersji bootfont.bin:

bootfont.bin

4. Plik bootsectora odpowiadający za bootowalność CD. We wcześniejszym wątku zostało opisane jak można bootloader wyekstraktować z oryginalnej CD Windows np. za pomocą IsoBuster. Jeśli ktoś nie ma CD, może pobrać gotowy plik:

boot.bin

5. Pliki identyfikacyjne. Lista tagów: taglist.txt. Pliki te są na CD Windows. Jeśli ktoś nie ma CD, może pobrać jedną z paczek poniżej, w zależności którą wersję dyskietek wybrał (XP czy 2000). W paczce z XP nie ma tagów Service Packa, ale to mało istotne. Jeśli robicie płytę z dyskietek w wersji XP SP2, wystarczy przekopiować wybrany plik win51ix i zmienić mu nazwę na win51ix.SP2.

idfiles_xp.zip idfiles_2k.zip




2. Budowa CD

Na przykładzie dysków rozruchowych XP Pro SP2 PL (WindowsXP-KB310994-SP2-Pro-BootDisk-PLK.exe).


1. Utwórz w dowolnym miejscu na dysku folder o nazwie i386. Ta nazwa jest niezbędna.



2. Pobrany plik dysków rozruchowych WindowsXP-KB310994-SP2-Pro-BootDisk-PLK.exe rozpakuj przez archiwizer lub Universal Extractor. Wynikowo otrzymasz 6 plików obrazów *.img oraz dwa pliki make*.exe. Pliki exe są nieważne, skasować wszystkie 3.



3. Uruchom Universal Extractor i za jego pomocą po kolei rozpakuj każdy z 6 plików *.IMG, jako lokalizację wypakowania wskazując folder i386. Po ukończeniu wypakowania plików *.IMG można je wszystkie skasować, są już zbędne do dalszych operacji.



4. Końcowy krok to "otagowanie" płytki przez umieszczenie na niej identyfikatorów platformy. Wybrane tagi (zgodne z wersją dyskietek z których robimy Konsolę) mają zostać umieszczone obok folderu i386. W moim przykładzie, jako że posłużyłam się dyskami rozruchowymi XP Pro SP2, są to te trzy pliki:

XP (WIN51) Pro (WIN51IP) SP2 (win51ip.SP2)



Bez plików tagowych płyta będzie żebrać o wkładanie kolejnych dyskietek:



5. Przy tworzeniu polskiej Konsoli odzyskiwania uzupełnieniem powinien być plik BOOTFONT.BIN, umieszczony obok folderu i386:



W przypadku jego braku (można się obyć bez niego, choć to "nieestetyczne") będą wyświetlane krzaki tego typu:





3. Wypalanie


Proszę spojrzeć na drugi post tego tematu na ustawienia programów wypalających. Należy wybrać w dokładnie ten sam sposób plik bootsectora boot.bin, oraz wszystkie inne ustawienia. Na płycie wypalamy cały folder i386 + leżące obok niego luzem pliki tagów oraz bootfont.bin.

 

 

Edytowane 2 Grudnia 2018 przez picasso

[picasso]

Trik warty Oskara, którego autorem jest niemiecka gazetka komputerowa:


 

C'T (Heise)

Archiwalny artykuł:

Windows XP Home promoted to Professional

 

 

Jak z CD XP Home zainstalować [prawie] XP Pro

Trzeba zmienić tylko dwa bajty w CD instalacyjnym i z płyty Home zostanie zainstalowany Pro z owymi brakującym Homowi "dodatkami". Dwa "ale":

• Hack na Waszą odpowiedzialność. I oczywiście nie ma cudów by był to identyczny Pro jak oryginał, brakuje kilku funkcji (patrz dalej). Niemniej tak zmodyfikowana CD instaluje o wiele lepszy XP Home niż standardowy.
• Tak preparowana instalka pozbawia możliwości instalowania Service Packów dla XP w trybie "na żywo" z Windows Update. Ale można zrobić slipstream (integrację SP), który podobno działa z tym. Klucze seryjne Home też podobno wchodzą.

AKCJA:

1. Kopiujemy z CD XP Home całą zawartość płyty na dysk twardy i integrujemy Service Packa (patrz wcześniejszy opis tworzenia płytki XP).

2. Następnie: poddawanym edycji elementem będzie plik rejestru Setupreg.hiv z folderu i386.

3. Otwieramy więc edytor rejestru: Start > Uruchom > regedit:

- Podświetlamy po lewej gałąź HKEY_LOCAL_MACHINE.

- Wybieramy menu Plik >>> Załaduj gałąź Rejestru i wskazujemy plik Setupreg.hiv

- Padnie pytanie o nazwę "roboczą" = dowolna, tu wpisałam Test

- Przejść do klucza: HKEY_LOCAL_MACHINE\Test\ControlSet001\Services\setupdd

- I tu zedytować wartość (Default) / Domyślną przez dwuklik:



Trzeba zmienić miejsca 01 oraz 02:



... dwukrotnie na 00 uzyskując same zera:



- Kończymy akcję: Plik > Zwolnij gałąź

4. Wypalamy płytkę jako bootowalną w taki sam sposób jak opisane przy tworzeniu boot CD XP.




Wybrakowanie mutacji HomePro:

Większość funkcji Pro jest odblokowana. Wyjątkiem jest: edytor zasad grup (gpedit.msc), lokalne zasady zabezpieczeń (secpol.msc), klient Netware, Webserver IIS, narzędzia linii poleceń (tasklist i taskkill). Czy można to uzupełnić? Narzędzia task owszem, wystarczy tylko je wrzucić do system32 i będą działać w cmd. Natomiast implementacja gpedit.msc jest niemożliwa do wzdrożenia. Jest taki teoretyczny hack jak to wykonać przekopiowując z prawdziwego XP Pro kilka plików, ale mimo że gpedit zostanie "zainstalowane", nie będzie prawidłowo działać. Sztucznie władowane gpedit błędnie tworzy ścieżki w rejestrze, które mają charakter ulotny. Całość procedury testowej jest opisana w poniższych linkach archiwalnych (strona już nie istnieje):
 

Archiwalny artykuł:

Install the Group Policy Editor in Windows XP Home Edition (for testing purposes)
Install the Group Policy Editor in Windows XP Home Edition (for testing purposes)