Software Protokoły komunikacji natychmiastowej

[dejko]

Do zrobienia: poprawić kilka linków.

 

Protokoły IM

 

Temat zawiera opis najbardziej istotnych protokołów komunikacji natychmiastowej. Na początku ograniczyłem się tylko do Polski, później postaram się rozbudować opis o protokoły znane za granicą.

Jako, że cześć protokołów jest nierozerwalnie połączona z siecią, w niektórych przypadkach opisywał będę właściwości całej sieci (np. stabilność czy integracja z portalami powiązanymi z operatorem w dedykowanym komunikatorze).

 

Pominąłem sieci, z których korzystanie wymaga uiszczania jednorazowych lub okresowych opłat.

 

Dla tych co nie wiedzą o co chodzi

 

W komunikacji IM, wyróżnić można 3 elementy:

• komunikator
• protokół
• sieć

Komunikator

to program komputerowy pozwalający na łączenie się z daną siecią, wykorzystującą pewien protokół. Takim komunikatorem jest np. popularne Gadu-Gadu czy Skype. Za jego pomocą można się zalogować do sieci, pobrać listę kontaktów i wymieniać dane (prowadzić rozmowę) z innymi użytkownikami danej sieci. Komunikatory można podzielić na:

- komunikatory dedykowane przez operatora sieci. Są to zwykle aplikacje pisane przez zespół programistów związanych z siecią, zalecane, a czasem wymagane/nakazywane do łączności w danej sieci.

- klienty danej sieci. Są to aplikacje tworzone niezależnie, będące alternatywą dla komunikatorów dedykowanych, albo jedną z możliwości skorzystania z usług danej sieci.

Spis darmowych komunikatorów dla systemu Windows znajduje się tutaj.

 

 

Protokół

(ź - wikipedia) to zbiór ścisłych reguł i kroków postępowania, które są automatycznie wykonywane przez urządzenia komunikacyjne w celu nawiązania łączności i wymiany danych. Dzięki temu, że połączenia z użyciem protokołów odbywają się całkowicie automatycznie, typowy użytkownik zwykle nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia i nie musi o nich nic wiedzieć.

Jednym słowem, to za pomocą protokołu tekst (lub inne dane) jest odbierany, przesyłany, przetwarzany i dostarczany do użytkownika. To właściwości protokołu decydują o funkcjonalności komunikacji - czyli jakie są statusy, jaki można ustawić opis, jak długa może być wiadomość, w jaki sposób (wg jakich kryteriów) następuje wyszukiwanie i dodawanie kontaktów itd.

 

 

Sieć

to zespół komputerów i urządzeń, umożliwiający połączenie jednego użytkownika z innymi. Najpopularniejsze sieci IM, oprócz komunikacji, zapewniają jeszcze szereg usług mających zainteresować typowego użytkownika ich sieci IM. Do takich usług należy np. skrzynka pocztowa, portal społecznościowy, radio internetowe i inne.

 

 

Przez wielu użytkowników komunikator mylony jest z siecią. Powstają sytuacje gdy użytkownik np. zdegustowany awariami serwerów sieci GG albo małą funkcjonalnością protokołu, zmienia zalecany komunikator na inny - licząc, ze to ułatwi mu komunikację i podniesie jej jakość. Niestety - aby poprawić jakość i wygodę komunikacji, poza samym komunikatorem należy dokonać jeszcze zmiany sieci/protokołu.

Poniżej zestawiłem sieci/protokoły - opisałem i funkcje i uzupelniłem sugestiami czy warto zakładać tam konto (oraz namawiać do tego znajomych) czy nie.

[dejko]

Spis treści:

 

Protokoły/sieci polskie.

 

Protokół Gadu-Gadu

Protokół Tlen

AQQ

Protokół Stefan

Inne polskie protokoły/sieci

 

Protokoły/sieci zagraniczne.

Skype protocol

Microsoft Notification Protocol

OSCAR protocol

Jabber/XMPP

Protokół YMSG

Inne zagraniczne protokoły/sieci

[dejko]

 

Protokół Gadu-Gadu

 

Najpopularniejszy w Polsce protokół komunikacyjny, którego twórcą jest Łukasz Foltyn. GG zdominowało i właściwie można powiedzieć zmonopolizowało rynek komunikacji natychmiastowej w Polsce. Dla wielu osób komunikacja IM jest równoznaczna z Gadu-Gadu i definiowana zamiennie. Zasadniczo każdy szanujący sie komunikator, musi mieć zaimplantowaną obsługę protokołu GG. Jest to właściwie konieczne, jeśli jego twórcy mają aspiracje na zdobycie jakiejkolwiek popularności w Polsce swojego narzędzia.

Do niedawna protokół GG (podobnie jak cała reszta elementów sieci włacznie z dedykowanym komunikatorem) uważany był za archaizm i znakomity przykład jak nie powinien wyglądać protokół IM. GG było sto lat za murzynami w kwestii funkcjonalności i możliwości.

 

Charakter sieci.

Sieć skrajnie komercyjna i nastawiona wyłącznie na zyski. Zgodnie z regulaminem zabronione jest korzystanie z sieci za pomocą oprogramowania innego niż dedykowane. Zatem wykorzystując komunikator inny niż ten oferowany przez GG, łamiemy regulamin sieci, narażając się na zbanowanie konta. Na szczęście GG nie egzekwuje tych postanowień, dzięki temu o ile ktoś się nie przyzna do jego łamania, to prawdopodobnie nie zostanie zbanowany. Od 17.11.2009 zmieniono nieco system. Użytkownicy rejestrujący konta po tym okresie otrzymują "wieczystą dzierżawę" na numerek (normalnie po 6 miesiącach aktywności konto było kasowane), a na świeżo założone konto można się logować tylko z najnowszej wersji dedykowanego komunikatora.

Jedyny słuszny klient ocieka reklamami, które powodują nieraz wiele problemów (patrz tematy z błędami wynikającymi z nieaktualnego flasha itp.).

Korzystanie z sieci dozwolone jest tylko w użytku niekomercyjnym. Klienci biznesowi, muszą dogadać się operatorem, co w praktyce rzadko kiedy występuje.

Stabilność. Sieć dzięki scentralizowanej strukturze bije rekordy kompletnych padów. Nie na darmo złośliwi nadali Gadu-Gadu przydomek Padu-Padu. W okresach większej aktywności, cała sieć zostaje wyłączana z gry na kilka godzin niemal codziennie. Wiąże się to zwykle z inwazją na fora internetowe użytkowników GG i panicznymi tematami w stylu "GG mi nie działa!!!!!". Do tego znany był problem restartów serwerów w nocy, przez co wiadomości wysłane do kontaktu off-line nie dochodziły do adresata.

 

 

Podstawowa funkcjonalność.

Identyfikacja w sieci - użytkownik identyfikowany jest na podstawie unikalnego numeru. Na dzień dzisiejszy, numer osiągają wartości 8 liczbowe. Użytkownik nie ma wpływu na to jaki numer dostanie - jest on przydzielany losowo, a raczej jako pierwszy dostępny z puli. W sieci znane były historie osób, które pozbawiane były dolnych (np. 4 cyfrowych) numerów, na rzecz VIP-ów korzystających z usług GG.

Zalecany komunikator - nie tylko zalecany, ale i regulaminowo narzucony jest komunikator Gadu-Gadu obecnie w wersji 8. Aplikacja występuje tylko w wersji na systemy Microsoftu. Planuje się wydanie wersji na Linuksa i na Mac'a. Obecnie użytkownicy alternatywnych dla Windowsa systemów, w zgodzie z regulaminem, mogą posługiwać się jedynie aplikacją webową WebGadu.

Przesyłanie plików - jest przesyłanie plików i obrazków. Przesyłanie obrazów jest autorskim wynalazkiem GG raczej rzadko spotykanym w innych protokołach. GG staje na głowie aby utrudnić życie nie tylko użytkownikom alternatywnych komunikatorów, ale i użytkownikom starszych wersji własnego komunikatora. Zasadniczo nie jest możliwe przesyłanie plików pomiędzy wersją najnowszą, a identyfikującą się jako straszą wersją komunikatora Gadu-Gadu. Użytkownik starszej wersji zamiast pliku, zobaczy informację, ze używa starszej wersji i żeby ją zaktualizował. Nie ma większego problemu z przesyłem plików pomiędzy dwoma alternatywnymi komunikatorami po protokole GG. Jest to oczywista złośliwość twórców, nastawiona na przeciągnięcie jak największej ilości osób na ich najnowszy produkt.

Statusy - jeszcze całkiem do niedawna, protokół GG był jednym z nielicznych, który oferował tak skąpą ilość możliwych do wybrania statusów. Było ich tylko trzy (dostępny, zaraz wracam oraz niewidoczny). Niedawno wprowadzono możliwość ustawienia jeszcze dwóch dodatkowych statusów, czyli PoGGadaj ze mną oraz Nie przeszkadzać.

Zwiększono też ilość znaków możliwych do wstawienia w opisie tekstowym. Z 70 dawniej (kolejny rekord na skalę globalną), zwiększono do 250 znaków.

Dodatkowo istnieje możliwość ustawienia opisów graficznych. Funkcja na szczęście płatna i ograniczona do zbiorów udostępnianych przez operatora.

Spółka wykorzystuje funkcjonalność statusów opisowych do własnych celów. Po premierze Nowego Gadu-Gadu 8.0 użytkownikom bez ich wiedzy podmieniono opisy na reklamujące nowy produkt. Ostatnio widuje się też opisy dziwnej treści, stwierdzające, ze nie można zobaczyć opisu graficznego ustawionego przez dany kontakt.

Awatary - niby są, ale działają odmiennie niż w przypadku innych sieci. Aby podzielić się swoim awatarem, trzeba skorzystać z konta w serwisie społecznościowym Moja Generacja (każdy numer ma je zakładane z automatu). Tam można wgrać awatar (można to zrobić z poziomu komunikatora), no i będzie on zasadniczo dostępny dla każdego kto używa najnowszej wersji komunikatora GG. Zatem jest to funkcja sieci/komunikatora, a nie samego protokołu.

Powiadamianie o aktywności rozmówcy - są. Przesyłana jest informacja o fakcie tworzenia nowej wiadomości przez kontakt.

Szyfrowanie transmisji - jest. Z szyfrowanej transmisji do niedawna skorzystać mogli tylko biznesowi klienci opłacający GGPro. Jest to komercyjna wersja komunikatora korporacyjnego, powstała w wyniku przejęcia przez GG spółki Livechat. Obecnie szyfrowanie jest realizowane także przy użyciu standardowego, darmowego klienta.

Filtr antyspimowy - jest jedną z bardziej kontrowersyjnych funkcji GG. W końcu się pojawił i w końcu miał działać. Niestety spamerów nie zatrzymał, za to wkurzył normalnych użytkowników. GG zamiast zastosować prosty mechanizm pozwalający na wysłanie wiadomości dopiero wtedy jak wykona się określoną przez użytkownika czynność, zastosowało bajer polegający na blokowaniu konta po wysłaniu iluś tam wiadomości w danej jednostce czasu. Wynikowo - zestawienie konferencji często wiązało się z banem na 24 godziny. Oczywiście potencjalny spamer nie dostawał o tym info, słał wiadomości w kosmos, a jego kontakty zastanawiały się dlaczego nie działa. Niedawno weszły modyfikacje oraz... filtrowanie opisów. Modyfikacja polega na tym, że jeśli od nieznajomej osoby (nie mającej miejsca na liście kontaktów) dostanie się link, to zostanie on ocenzurowany, a autor i adresat powiadomieni o tym fakcie. Niby wystarczy dodać kogoś do listy i powinno być OK, jednak praktyka pokazuje, że jest inaczej.

kontrowersje wzbudza filtrowanie opisów. Nie ma możliwości ustawienia opisów w których znajduje się odnośnik do jakiejś strony, zamaskowany "skracaczem" linków. Oficjalne stanowisko Gadu - chcieli zabezpieczyć użytkowników przed złośliwymi stronami, rozprowadzanymi zwykle przez takie maskowane linki. Jednak kto spamuje przez opis, tym bardziej osoby które nie mają go na liście? Tłumaczenie dość pokrętne. Spiskowe teorie głoszą, że to po prostu kolejny element cenzury ze strony gadu. Na niekorzyść spółki przemawiają niemiłe fakty z przeszłości, dotyczące wycinania linków prowadzących do konkurencji (w tym przypadku Tlen), cenzurowanie wypowiedzi politycznych, czy całkiem niedawno - wywalanie opisów zawierających odnośniki do konkurencji (AQQ, Tlen, Miranda a nawet Jabber). Oczywiście użytkownik nie wiedział, ze wywalili mu opis.

Prywatność i bezpieczeństwo - niewielkie. System numerycznej identyfikacji sprzyja spamerom. To przez sieć GG rozprowadzane były trojany, wirusy i odnośniki do stron o nieciekawej treści. Użytkownik może zablokować dostęp do widoku swojego opisu i statusu osobom spoza swojej listy kontaktów. Można ignorować i można się ukryć. Status niewidoczny jest pierwszą rzeczą, którą rozpracowują amatorzy inwigilacji zaraz po wprowadzeniu każdej zmiany w protokole lub załatania luki udostępniającej podgląd.

Do tego w komunikatorach linii <8.0 cienko było z bezpieczeństwem. Wyciągniecie hasla z profilu zajmowało bardziej kumatym użytkownikom maksymalnie kilka minut.

Sposób przechowywania kontaktów - GG jest jedną z nielicznych sieci, nie posiadających rostera. Kontakty od jakiegoś czasu synchronizowane są na bieżąco po każdym uruchomieniu komunikatora. Wymaga to jednak zgodnej aplikacji, która w dodatku ma priorytet nad wersją webową.

Konferencje - są.

Dodatkowe funkcje - są audio i wideorozmowy. Gadu-Gadu wykupuje wszystko co się da i integruje ze swoją siecią. Jest Moja Generacja (serwis społecznościowy), Blip (wzorowany na amerykańskim Twitterze), Gadu Na Głos (rozmowy z komunikatora na telefon), pykam.pl (gry on-line), czy Open.fm (następca GaduRadio).

Nie ma co ukrywać, że komunikacja IM zaczęła być tylko dodatkiem do całej reszty nabijaczy kasy dla GG Network. Do niedawna było to dobitnie odczuwalne, teraz widać pewne postępy w kwestii zmniejszania dystansu dzielącego GG jako całość względem konkurencji.

 

 

Podsumowanie

Protokół GG i cala ta sieć, to chyba najgorsze co może być. Niestety w związku z tym, że użytkownicy GG są niereformowalni, a przy tym stanowią zdecydowaną większość wśród userów IM - chcąc nie chcąc trzeba mieć tam konto i z tego korzystać. Sieć GG jest zdecydowanie nie zalecana jako jedyny i podstawowy sposób komunikacji. No chyba, ze ktoś lubi jak mu się nagle rozmowa ze znajomym ucina i musi czekać kilka godzin na ciąg dalszy.

 

[dejko]

Protokół Tlen

 

Drugi pod względem popularności Polski protokół, będący w istocie niepełnosprawną modyfikacją Jabbera. Siec jest mocno powiązana z serwisem o2.pl - nastawiona na zbijanie PLN-ów i walkę o pierwsze miejsce z Gadu-Gadu.

 

Charakter sieci.

Sieć jak najbardziej komercyjna, jednak w mniejszym stopniu niż Gadu-Gadu. Tutaj do przechwytywania użytkowników stosuje się bonusy w postaci np. wciskanego przy rejestracji konta mailowego w domenie o2.pl lub tlen.pl. Twórcy Tlena nie upierają się przy jedynym słusznym komunikatorze, a narzędzi alternetywnych jest całkiem sporo. Dodatkowo jest możliwość połączenia się z siecią Tlen za pomocą klientów Jabbera. Od jakiegoś czasu serwer Tlena został otwarty, ale próby połączenia się przez ominięcie standardowych narzędzi do komunikacji z tą siecią, nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. działa to po prostu słabo.

Twórcy nigdy nie ukrywali, po co jest Tlen. Chcieli skopać tyłek Gadu-Gadu, ale nigdy im się to nie udało, chociaż zawsze byli krok w przód przed liderem pod względem funkcjonalności.

Stabilność. Na sama stabilność jako taką, nie ma co narzekać. Oczywiście były okresy gorsze, ale w ogólnym rozrachunku nie jest źle. Problemy stwarzał czasem sam protokół powodując wysyłanie dziwnych treści oraz serwery, które dublowały wiadomości, albo przesyłały wiadomości widmo. Niestety TlenTeam do rychliwych nie należy i wszelkie awarie oraz problemy naprawiane są powoli i bez pośpiechu.

 

 

Podstawowa funkcjonalność.

Identyfikacja w sieci - identyfikator stanowi adres mailowy. Tak jak w przypadku zakładania konta mailowego, użytkownik ma dowolność (o ile dana nazwa nie jest już w użytku) w wyborze nazwy znajdującej się przed małpą. Identyfikator ma postać użytkownik@tlen.pl. Każdemu kto zaklada konto na o2, automatycznie zakładane jest konto w sieci tlen.

Dla większości ogromną zaletą jest unifikacja konta mailowego z kontem IM. UID jest bezapelacyjnie łatwiejszy do zapamiętania i o ile ktoś używa skrzynki mailowej o2 jako podstawowej - odpada mu pamiętanie dwóch loginów. Powstają nawet idiotyczne sytuacje, gdzie komunikator Tlen jest używany tylko jako klient poczty (domyślnie aktywna jest opcja powiadamiania o nowych wiadomościach oraz możliwość tworzenia wiadomości w oknie kontaktów) w towarzystwie pracującego jako komunikator np. programu Gadu-Gadu.

Zalecany komunikator - zalecanym komunikatorem, jest aplikacja Tlen. Producent dostarcza zalecanego klienta na platformy Windows, MacOS oraz Linux. Jest też dostępna z panelu pocztowego całkiem fajna wersja webowa. Zalecany klient Windowsowy oblepiony jest reklamami, ale na szczęście nikt nie robi problemu w przypadku chęci skorzystania z alternatywnych klientów.

Przesyłanie plików - jest, ale działa dość koślawo. Na szczęście nie ma sztucznych problemów z przesyłem pomiędzy klientem oryginalnym, a alternatywnymi.

Statusy - podobnie jak w Jabberze, statusów jest siedem: Dostępny, Porozmawiajmy, Jestem zajęty, Zaraz wracam, Wrócę później, Niewidoczny i Niedostępny.

Jest możliwość ustawienia statusu opisowego z maksymalnie setką znaków.

Awatary - są.

Powiadamianie o aktywności rozmówcy - są. Odbiorca jest powiadamiany o fakcie pisania wiadomości przez nadawcę.

Szyfrowanie transmisji - jest, za pomocą algorytmu RSA/Rijandel.

Filtr antyspimowy - protokół nie oferuje takiego rozwiązania, jednak można być spokojnym o brak spimu w tej sieci. Spim jest problemem sieci o identyfikatorach numerkowych (patrz GG albo ICQ).

Prywatność i bezpieczeństwo - jest system autoryzacji, który pozwala decydować kto ma widzieć zmiany statusu i opisu. Jest status niewidoczny, który jest znacznie skuteczniejszy od tego z Gadu-Gadu. W związku z tym, ze regulamin sieci nie nakazuje używania konkretnego narzędzia, prywatność można zwiększyć przez stosowanie odpowiednich rozszerzeń w konkretnych klientach.

Sposób przechowywania kontaktów - kontakty wraz z podziałem na grupy, przychowywane są na serwerze bez konieczności ingerencji ze strony użytkownika. Podłączenie się do sieci, skutkuje automatyczną synchronizacją kontaktów z używanym klientem.

Konferencje - tylko w formie czatów.

Dodatkowe funkcje - zasadniczo nie ma tu nic nadzwyczajnego. Protokół Tlenowy to po prostu okrojony Jabber zamknięty w komercyjnej sieci. Są wideo/audio rozmowy, ale to cecha sieci, a nie protokołu. Jest integracja z o2.pl, którą na szczęście w zgodzie z regulaminem i licencją można wyciąć.

 

 

Podsumowanie

Nic szczególnego. Oczywiście na upartego, można założyć konto w tej sieci. Tlen jako jeden z podstawowych polskich protokołów, doczekał się obsługi w większości polskich komunikatorów. Mimo tego to słabo rokująca sieć. Większość ma w niej konto, bo używa komunikatora Tlen, który kilka lat temu był najlepszą alternatywą dla GG. Absolutnie nie przywiązują wagi do swojego konta, które "jest bo jest". Windowsowa wersja Tlena starzeje się, a społeczność zaczyna masowo przechodzić na alternatywne klienty. Sporo osób nawet nie wie, że zakładając konto pocztowe na o2.pl posiadła właśnie konto w sieci IM.

W jednym zdaniu - masz tam konto to dobrze, nie masz to jeszcze lepiej. Praktycznie każdy kto ma konto na Tlenie ma też i na GG.

 

[dejko]

AQQ

 

Tu rozróżnić można dwie wersje AQQ:

- stary zamknięty protokół,

- nowy, czyli Jabber na serwerach aqq.eu.

Stary protokół omówię skrótowo, jako, że to forma archiwalna. Wyraźnie widać, że twórcy pomału chcą zamknąć kartę AQQ1. Znowu AQQ2 to nic innego jak Jabber. Normalna otwarta sieć, z której korzystać może każdy.

 

Protokół AQQ1

Charakter sieci.

 

Sieć zamknięta, komercyjna i nastawiona na zyski. Nigdy nie było wymogu korzystania z dedykowanego softu, ale twórcy (a właściwie twórca) nie tolerowali jakichkolwiek prób łamania postanowień licencyjnych. Usuwanie reklam poprzez dostępne nieoficjalnie rozszerzenia, skutkowało zablokowaniem konta - na szczęście tylko do czasu usunięcia nielegalnej wtyczki. AQQ miało złą prasę. Głośny był przypadek, gdy jeden z użytkowników odkrył, że przez protokół przesyłana jest dość duża ilość absolutnie zbędnych do komunikacji IM danych. Do tego brak szyfrowania, powodował, że komunikacja przez AQQ uważana była za niebezpieczną. Złe wrażenie robił też "pokemonizm" całej sieci. Całość nastawiona była na napływ migrujących z GG dzieciaków, zachęcanych jakimiś durnymi punktami doświadczenia oraz darmowymi "wapsterami" umożliwiającymi podbór darmowych bajerów na telefon komórkowy z serwisu Wapster.pl. Co sobota użytkownik spamowany był informacjami o nowym bonusie, co znacząco denerwowało bardziej wymagających użytkowników. Dziecinność i problemy z bezpieczeństwem, odstraszały co bardziej poważnych użytkowników.

Sam protokół to tuningowana wersja protokołu Gadu-Gadu. Zawierał on wszystko co GG + znacząco poszerzał jego funkcjonalność. Mała ilość użytkowników sieci sprawiła, że mało który komunikator posiadał wsparcie dla tego protokołu.

 

Podstawowa funkcjonalność.

 

Protokół AQQ zawierał wiele ciekawych i unikalnych funkcji. Należało do nich skuteczne przesyłanie plików, pozwalające na przesyłanie całych folderów, powiadamianie o pisaniu wraz z licznikiem wpisanych znaków, 8 statusów i możliwość ustawienia 255 znakowego opisu czy przesyłanie obrazków w oknie rozmowy. Reszta była kopią Gadu- Gadu. Całość ustawiona pod gusta grupy docelowej, która nad bezpieczeństwo stawiała bajery.

 

 

AQQ2

Charakter sieci.

 

Znudzony narzekaniem i przekonany jękami użytkowników twórca postanowił zarzucić sieć AQQ i przenieść sie na protokół Jabbera. Idąc dalej - sieć jak sieć. Całość stała się otwarta, konto może tam założyć każdy, a korzystać można za pomocą dowolnego klienta Jabbera.

 

Podstawowa funkcjonalność.

Właściwie nie ma co opisywać, bo Jabber to Jabber. Z ciekawostek: w AQQ stosować można opisy o długości 512 znaków. Jest opcja Real time-typing, wyświetlająca u odbiorcy w czasie rzeczywistym tekst tworzony przez nadawcę. Jest to realizowane na poziomie AQQ <-> i nie jest kompatybilne z innymi klientami Jabbera.

Zalecany klient, to AQQ w wersji 2.

 

 

Podsumowanie

AQQ1 - całkowicie odradzam inwestowanie czasu w zakładanie tam konta. Mała ilość użytkowników, mała ilość kompatybilnych klientów (właściwie chyba tylko Tlen i Konnekt zapewnial obsługę), spam, konieczność wypełniania durnego formularza przed rejestracją (wyciąganie danych osobowych) no i co najważniejsze - sieć nierozwojowa na wymarciu.

AQQ2 - a tu już wedle uznania. W sumie Jabber jak każdy inny. Pełna wolność i swoboda (do momentu puki nie zaczną spamować wapsterami i nikogo nie interesującymi bonusami).

 

[dejko]

Protokół Stefan

 

Tak jak każdy inny szanujący się polski portal, tak i Interia.pl uparła się na swój własny komunikator. Sieć Stefan miała nawet swojego czasu grono oddanych użytkowników. Na dzień dzisiejszy, co to jest Stefan wiedzą tylko najstarsi górale.

 

Charakter sieci.

Protokół powstał, bo powstać musiał. Interia się uparła i zamiast zrobić tak jak np. AQQ (z Jabberem), stworzyli kolejną, zamkniętą i nikomu nie potrzebną sieć. Sieć nie ma charakteru komercyjnego... ma być raczej jedynie dodatkiem, żeby Interia nie zostawała z tyłu za o2 lub Wirtualną-Polską. Nie wciskają reklam, nie rozsyłają spamu.

Całość nieco skompromitowana, przez marketing Interii, która wydaje się kierować swój produkt dla dzieci do lat 5.

Stabilność. Szczerze mówiąc nie wiem. Z racji śladowego udziału w rynku być może jest dobra, ale w tej sytuacji nie ma to żadnego znaczenia.

 

 

Podstawowa funkcjonalność.

Identyfikacja w sieci - użytkownik jest identyfikowany za pomocą nicków.

Zalecany komunikator - trudno tu mówić coś o zalecaniu, bo protokół Stefana obsługują tylko dwa, wydane przez Interię komunikatory. Jest to Stefan i jego następca iDesk.

Przesyłanie plików - jest.

Statusy - tylko 3 (4 z niedostępnym) tak jak kiedyś w Gadu-Gadu. Dodatkowo, protokół Stefana umożliwia ustawianie "Nastrojów" czyli statusów w stylu "zły", "zadowolony" itd. w postaci emotek.

Jest możliwość ustawiania statusów opisowych o długości do 100 znaków.

Awatary - są.

Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest. Realizowane jest dokladnie tak samo ja w Tlenie, czyli adresat widzi, że autor pisze wiadomość.

Szyfrowanie transmisji - jest.

Filtr antyspimowy - protokół nie oferuje tego typu zabezpieczenia, co w przypadku takiej identyfikacji jest raczej zbędne.

Prywatność i bezpieczeństwo - jest mechanizm autoryzacji, jak w Tlenie.

Sposób przechowywania kontaktów - nie mam pojęcia. Z opinii innych wiem, że trzeba samemu zatroszczyć się o regularny eksport listy na serwer - czyli rozwiązanie jak w GG.

Konferencje - są.

Dodatkowe funkcje - tak jak w przypadku innych sieci portalowych tak i tutaj, sa powiązania z pozostałymi usługami od Interii. Z poziomu komunikatora dostępny jest czat Interii, gry on-line czy oglądanie TV. Rejestrując się w sieci, otrzymujemy za darmo konto pocztowe.

 

 

Podsumowanie.

Sieć zupełnie nieprzydatna i nie ma jakiegokolwiek sensu zakładanie tam konta. Śladowa ilość użytkowników, tylko dwa komunikatory kompatybilne z protokołem, idiotyczna nazwa.

 

[dejko]

Inne polskie protokoły/sieci

 

Spik.

To nic innego jak Jabber, ale zaadaptowany na potrzeby komunikatora Wirtualnej Polski (sytuacja analogiczna jak w przypadku AQQ2). Nie jest to żaden nowy protokół, a w sieć można się wpiąć za pomocą dowolnego klienta Jabbera. Dedykowany komunikator Spik od jakiegoś czasu jest porzucony przez twórców i nowych wersji prawdopodobnie nie będzie. Serwery Wirtualnej Polski jednak nadal mają funkcjonować. Nie ma co plakać, tylko przyjąć prawidłowe nazewnictwo. Spik to nie Spik, tylko Jabber.

 

[dejko]

Skype protocol

 

Chyba najpopularniejszy w Polsce protokół komunikacyjny pochodzenia zagranicznego. Zasadniczo nie jest on przeznaczony do rozmów tekstowych i sama klasyfikacja Skype jako IM jest sprawą dyskusyjną. Możliwość prowadzenia rozmowy tekstowej (czatu) jest - ale raczej jako skromny dodatek do Audio/Video. Najczęściej używany zamiennik dla Gadu-Gadu, stosowany w momencie gdy GG się wyłoży. Ze Skype korzysta wiele firm i instytucji, i w wielu wypadkach jest to jedyna możliwość dokonania darmowej rozmowy z ich pracownikami.

 

Charakter sieci.

Sieć oczywiście komercyjna, ale bez nachalnych reklam czy spimu. Użerać się trzeba z widokiem zachęt dodatkowych usług oferowanych przez Skype. Trzeba się liczyć z tym, że moc obliczeniowa naszego komputera będzie wykorzystywana do poprawy jakości połączeń w sieci Skype. Użytkownicy słabych łączy oraz kiepskich hardwarowo komputerów mogą to dobitnie odczuć na własnej skórze.

Stabilność. Całkiem przyzwoita. Raczej nie zdarza się żeby padło, chociaż historia zna kilka przykładów gdzie przez kilka dni nie dało się zalogować.

 

 

Podstawowa funkcjonalność.

Identyfikacja w sieci - identyfikacja odbywa się na podstawie "nicku" - nazwy wymyślonej dla siebie przez użytkownika. Prościej już nie da... żadnych dodatków - tylko sam nick.

Zalecany komunikator - nie tylko zalecany ale i jedyny dostępny, to komunikator Skype. Ideowo to taka międzynarodowa wersja Gadu-Gadu. Klient ciężki, mało funkcjonalny, zalepiony duperelami. W 2006 roku złamano protokół, ale jak do tej pory nie powstał na PC żaden alternatywny klient dla Skype.

Przesyłanie plików - jest.

Statusy - Skype oferuje 4 statusy: Dostępny, Zaraz wracam, Nie przeszkadzać, Niewidoczny. To dosyć mało jak na światowe realia. Brakuje statusu sygnalizującego gotowość do rozmowy.

Jest możliwość ustawiania statusów opisowych o bliżej nieokreślonej długości. Ciekawostką są opisy video, które ze względu na ograniczone możliwości doboru treści pozostaną raczej na etapie zbędnego bajeru.

Awatary - są.

Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest powiadamianie o fakcie pisania wiadomości przez kontakt.

Szyfrowanie transmisji - podobno jest.

Filtr antyspimowy - nie zauważyłem. Skype nie używa numerków więc stworzenie botów rozsyłających spim jest praktycznie niemożliwe.

Prywatność i bezpieczeństwo - można decydować o tym od kogo przyjmowane będą wiadomości (czy tylko z listy kontaktów czy z całej sieci), można też blokować konkretne nicki.

Sposób przechowywania kontaktów - na serwerach Skype. Zalogowanie na konto powoduje automatyczne pobranie listy kontaktów - która jest stale synchronizowana bez udziału użytkownika.

Konferencje - są.

Dodatkowe funkcje - cała masa. Nie ma sensu się nad tym rozpisywać, po jak wspomnialem na początku, sama komunikacja tekstowa jest tylko "dodatkową funkcją" do rozmów głosowych i video.

 

 

Podsumowanie.

Identyfikator Skype, to jedna z podstawowych pozycji na liście niezbędników internauty. W naszych warunkach to nieraz jedyna możliwość dogadania się w trakcie Gadu-Gadu. Ze względu na zasobożerność jedynego słusznego komunikatora, jest on włączany głównie wtedy kiedy jest potrzeba skorzystania z niego.

Jednym słowem - identyfikator Skype jest tak niezbędny jak UID Gadu-Gadu.

 

[dejko]

Microsoft Notification Protocol

 

Jeden z najpopularniejszych protokołów na świecie i drugi po Skype w Polsce. Na dzień dzisiejszy, z sieci Microsoftu korzysta ponad 300 milionów użytkowników. Narzędzia umożliwiające założenie konta oraz realizację rozmowy są zintegrowane z systemami operacyjnymi Microsoftu - co zapewne tak jak w przypadku IE przyczyniło się do popularności tej sieci a co za tym idzie - tego protokołu.

 

Charakter sieci.

Jak to w przypadku Microsoftu - sieć jest oczywiście komercyjna. Na szczęście MS nie robi jakichś większych problemów z dostępem poprzez alternatywne komunikatory.

Stabilność. Raczej duża. Z doświadczenia wiem, że czasem bywają problemy z zalogowaniem, ale padu jako takiego to chyba nie zważyłem.

 

 

Podstawowa funkcjonalność.

Identyfikacja w sieci - identyfikatorem jest adres mailowy w domenie Windowslive lub Hotmail. MSNP akceptuje też dowolny inny posiadany już adres.

Zalecany komunikator - zalecanym komunikatorem jest Windows Live Messenger lub jego uproszczona wersja w postaci Windows Messenger dodawana do systemu operacyjnego Windows. Microsoft nie robi problemów użytkownikom komunikatorów alternatywnych.

Przesyłanie plików - jest i to całkiem rozbudowane włączenie z współdzieleniem się plikami. Niestety spora część funkcjonalności wymaga zgodności z usługami MS oraz dość często - korzystania z Windows OS.

Statusy - z niewiadomych powodów, w najnowszej wersji protokołu zredukowano ilość dostępnych statusów z 7 do 4. Obecnie jest to: Dostępny, Zajęty, Z dala od komputera, Niewidoczny.

Długość opisu ograniczona jest do 128 znaków.

Awatary - są

Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest. Odbiorca jest powiadamiany o tym, że nadawca pisze wiadomość.

Szyfrowanie transmisji - brak.

Filtr antyspimowy - nie ma. Forma UID wyklucza raczej spim. Przez kilka lat na UID MSN nie dostałem ani jednej niechcianej wiadomości.

Prywatność i bezpieczeństwo - jest autoryzacja, mini lista prywatności (podział na kontakty które widzą opis oraz zmiany statusu i na tych których go nie widzą) i działający status niewidoczny.

Sposób przechowywania kontaktów - na serwerze. Automatyczny import/eksport bez udziału uzytkownika.

Konferencje - tak.

Dodatkowe funkcje - całkiem sporo. Identyfikacja z Windows Live, przesyłanie nagranych klipów głosowych oraz tzw. wink'ów (obrazków dźwiękowych), Windows Live SkyDrive (współdzielenie plikami), video/audio rozmowy, gry, lista aktywności (pomoc zdalna, tablica rysunkowa, współdzielenie aplikacji). Część z nich realizowana jest tylko pomiędzy komunikatorami WLM i dostępna tylko dla userów Windowsa XP.

 

 

Podsumowanie.

Jeden ze światowych gigantów. Ta sieć i ten protokół dostarczyć moze sporej uciechy, ale raczej nie Polakom. Pomimo tego, ze w Polsce sieć jest z miesiąca na miesiąc coraz bardziej popularna, to jednak niechęć do produktów MS, ignorancja i brak wsparcia dla GG nie przyciąga ludzi. Z drugiej strony klienci MSNP nie obsługują wszystkich bajerów, a jedynie ograniczają się do zapewnienia pełnej obsługi tekstowej.

Wchodzenie w to? Na własne życzenie.

 

[dejko]

OSCAR protocol

 

Protokół komunikacyjny stworzony przez AOL. Licencja jak w wiekszości przypadków własnościowa, więc z protokołu korzystają tylko dwie - acz bardzo popularne sieci - ICQ i AIM.

Sieć ICQ znacznie lepiej wykorzystuje możliwości protokołu, więc w razie czego polecałbym założenie konta właśnie tam. Dedykowane komunikatory posiadają obsługę obu sieci.

 

Podstawowa funkcjonalność.

Identyfikacja w sieci - tak jak w przypadku GG kontakt identyfikowany jest po numerku. Zresztą GG wzorowane było na ICQ

Zalecany komunikator - do ICQ - komunikator ICQ, do AIM - komunikator AIM. Oba komunikatory wspierają wzajemnie bratnie sieci.

Nie ma żadnych problemów z korzystaniem z alternatywnego komunikatora.

Przesyłanie plików - tak - i w ICQ i w AIM (tu dodatkowo całe foldery).

Statusy - dla ICQ - 6 statusów, statusy opisowe długości 250 znaków, dodatkowo ikony nastrojów. Dla AIM 2 statusy (dostępny, ukryty) i status opisowy 108 znaków.

Awatary - są

Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest powiadamianie o fakcie pisania wiadomości.

Szyfrowanie transmisji - tak ale w sieci ICQ wyłączone.

Filtr antyspimowy - jest - w ICQ od niedawna bardzo skuteczny. Antispim w tej sieci to podstawa, bo światowa sława sieci generuje miliony niechcianych wiadomości.

Prywatność i bezpieczeństwo - w sieci ICQ prywatność i bezpieczeństwo są bardzo zaawansowane. Listy prywatności, autoryzacja... Sieć AIM nie wykorzystuje tych możliwości.

Sposób przechowywania kontaktów - na serwerze bez udziału użytkownika.

Konferencje - tak

Dodatkowe funkcje - zależne od sieci i niedostępne z poziomu alternatywnych klientów

 

 

Podsumowanie.

Do niedawna konto w sieci ICQ było podstawą rasowego internauty. Teraz z powodzeniem zastępuje je konto w sieci Microsoftu. Zwykle jak ktoś ma konto na ICQ to ma i UIN w innych sieciach.

AIM raczej tylko jak się chce randkować z Amerykanami.

 

[dejko]

Jabber/XMPP

 

Przyszłość komunikacji IM i próba ustalenia standardowego protokołu do komunikacji IM. Protokół jest otwarty, co pozwalana wykorzystywanie go przez każdego do wszystkiego. Sieci oparte na Jabber/XMPP są obecne i w małych firmach chcących zabezpieczyć sobie skuteczną komunikację wewnętrzną i w wielkich korporacjach udostępniających usługi IM w skali globalnej (np. Google i Google Talk).

Jabber i XMPP są bardzo często ze sobą mylone ale nie oznaczają tego samego. Jabber został zapoczątkowany w 1998 roku przez Jeremie'ego Millera. Od tamtego czasu powstało wiele serwerów oraz klientów Jabbera, które korzystają z tego protokołu. Zaś sam protokół nie został nigdy w pełni opisany, a jego dokumentacja jest opisem stanu istniejącego i nie może być brana jako standard, który powinien zostać zaimplementowany.

 

XMPP jest nową wersją protokołu Jabber, ustandaryzowaną przez IETF. XMPP nie jest kopią protokołu Jabbera, ze względu na słabe punkty oraz błędy jakie posiada pierwsza wersja protokołu. Mimo tego XMPP zakłada kompatybilność wstecz. Mimo tej wstecznej kompatybilności, bardzo stare serwery nie są w pełni zgodne z XMPP.

 

ź - Wikipedia

 

Charakter sieci.

Niektórzy uważają sieci oparte na Jabber/XMPP jako podsieci jednej wielkiej globalnej sieci komunikacyjnej. Wiąże się to z faktem, ze o ile administratorzy nie zdecydują się na zamknięcie danej sieci (jak w przypadku np. sieci Tlen), to jej użytkownicy bez problemu mogą się komunikować z użytkownikami innych sieci.

Stabilność sieci: dzięki decentralizacji nie ma mowy o całkowitym padzie. Zdarzają się wyłączenia poszczególnych serwerów - szczególnie tych amatorskich - co wyłącza z gry użytkowników danej podsieci (trzymając się wyżej przyjętego nazewnictwa).

 

 

Podstawowa funkcjonalność.

Identyfikacja w sieci - użytkownik identyfikowany jest na podstawie tzw JID który stanowi: [dowolna nie zajęta nazwa użytkownika]@[domena] - czyli analogicznie jak w adresie email.

Zalecany komunikator - brak. Całkowita dowolność w wyborze.

Przesyłanie plików - jest.

Statusy - od pięciu do sześciu, w zależności, czy serwer wspiera status niewidoczny. Nowoczesną alternatywa dla niewidocznego, są tzw. listy prywatności, gdzie można tworzyć filtry i decydować co kto może wiedzieć o naszej aktywności. Są dostępne różne dodatki (ikonki + opisy) przekazujące informację o aktywności kontaktu albo nastroju. Jest wsparcie dla obsługi informacji o odsłuchiwanym utworze. Wszystko to oczywiście niezależne od głównego statusu oraz opisu.

Status opisowy moze mieć nieograniczoną ilość znaków, ale przeważnie administracja serwerów ogranicza tą ilość do 1024 znaków.

Awatary - są.

Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest i to znacznie bardziej pełne niż w przypadku innych protokołów. Zależnie od serwera i używanego klienta, odbierać można informacje o pisaniu, otwarciu okna rozmowy, zamknięciu okna rozmowy, pauzie - a w niektórych przypadkach jest możliwość podglądu na żywo wpisywanego przez dany kontakt tekstu wiadomości.

Szyfrowanie transmisji - jest.

Filtr antyspimowy - brak. Konstrukcja identyfikatorów raczej wyklucza możliwość rozsyłania spimu.

Prywatność i bezpieczeństwo - rozbudowane. Jest autoryzacja, listy prywatności - właściwie wszystko co trzeba.

Sposób przechowywania kontaktów - na serwerze, czyli jest dostępny z każdego miejsca i importowany na listę kontaktów bez ingerencji użytkownika.

Konferencje - tylko w formie czatu.

Dodatkowe funkcje - cała masa i właściwie temat rzeka. Trudno się w tym nawet połapać... transporty do innych sieci, usługi sieciowe, multi-konta, multi-połączenia, konsola, vCard. Implantacja i obsługa części z funkcji, zależy od gestu administratora danego serwera/sieci albo od możliwości stosowanego klienta.

 

 

Podsumowanie.

To zasadniczo przyszłość komunikacji IM. Można zauważyć, ze wiele nowych sieci, zamiast inwestować we własne zamknięte protokoły, wykorzystuje Jabbera. W Polsce protokół ma złą sławę. Kojarzy się z rozwiązaniem dla geeków (trzeba wybrać sobie dobry komunikator, trzeba wybrać dobry serwer, jest dużo funkcji) oraz ze sporą awaryjnością (wiele malutkich amataorskich serwerów, które up-timem nie grzeszą). Do tego ignorancja użytkowników, wychowanych na Gadu-Gadu.

Założenie konta (albo i dwóch) wyjątkowo zalecane - pomimo obecnie małej popularności. Na szczęście każdy szanujący się multikomunikator, ma lepszą lub gorszą obsługę tego protokołu.

 

[dejko]

Protokół YMSG

 

Protokół stworzony na potrzeby serwisu internetowego Yahoo! Jak zwykle w takim przypadku, protokół zamknięty i przeznaczony do użytku ze wskazanym komunikatorem, wyświetlającym reklamy + reklamującym usługi portalu.

 

Charakter sieci.

W sumie nie wiem. Nie korzystałem nigdy z tej sieci. Można jedynie powiedzieć, ze to sieć międzynarodowa, więc pogadać można nie tylko po polsku.

 

 

Podstawowa funkcjonalność.

Identyfikacja w sieci - za pomocą nicków - nazw użytkowników. Użytkownik wybiera dowolną nazwę, o ile nie jest ona już zajęta. Najlepsze możliwe rozwiązanie.

Zalecany komunikator - zalecanym komunikatorem, jest aplikacja Yahoo! Messenger. Nie ma problemów z podczepieniem się do sieci za pomocą dowolnego nieoficjalnego klienta.

Przesyłanie plików - jest. Dodatkowo współdzielenie sie plikami graficznymi.

Statusy - mało... YMSG oferuje tylko 3 statusy: Dostępny, Nie przeszkadzać i Niewidoczny dla wszystkich.

Opisy: jest możliwość ustawiania statusów opisowych od długości 255 znaków.

Awatary - są.

Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest powiadamianie o fakcie pisania wiadomości przez kontakt.

Szyfrowanie transmisji - brak.

Filtr antyspimowy - brak. Zresztą przy takiej identyfikacji, filtr nie jest potrzebny.

Prywatność i bezpieczeństwo - jest autoryzacja, kontrola obecności na cudzej liście kontaktów, ignorowanie, ukrywanie się. Czyli pakiet podstawowy.

Sposób przechowywania kontaktów - na serwerze, synchronizowane z Yahoo! Mail Adress Book.

Konferencje - są.

Dodatkowe funkcje - ograniczone głównie tylko do użytkowników korzystających z dedykowanego komunikatora. Pingbox (cos w rodzaju shoutboxa), gierki, wspólne oglądanie wideo, translator wiadomości - ogólnie nic ciekawego, biorąc pod uwagę niewielką ilość użytkowników w Polsce.

 

 

Podsumowanie

Nie ma sensu się w to ładować. Dedykowany klient, posiada obsługę protokołu MSNP, czyli o ile jest się zarejestrowanym w sieci MSN to można sobie pogadać z userami Yahoo. Poza tym, prawie każdy komunikator o ile ma obsługę Yahoo, to pozwala też ma korzystanie z innych międzynarodowych sieci.

 

[dejko]

Inne zagraniczne protokoły/sieci

 

Zasadniczo każdy kraj ma swój własny wewnętrzny protokół komunikacyjny. W zasadzie zawsze znajdzie się coś na wzór GG, które wprowadzając swoje zamknięte coś, ma za zadanie umożliwić ludziom komunikację w skali regionalnej. Nie ma większego sensu opisywanie tu wszystkiego - bo dla Polska jest to bez znaczenia. Trzeba być naprawdę dziwakiem, żeby do rozmowy ze znajomymi, używać np. Chińskiej sieci zamiast jednego z Polskich lub międzynarodowych protokołów.